وجود همگرایی فرهنگی و پذیرش اجتماعی در بین اقوام، یکی از مطمئنترین راههای نیل به همبستگی و وفاق اجتماعی در ایران به شمار میآید. این رساله با اتخاذ رویکردی جامعهشناختی، به بررسی میزان حساسیتهای بین فرهنگی در نزد ساکنان کُرد و تُرک شهر قروه و عوامل مرتبط با آن میپردازد. در بخش نظری، بر مبنای مدل نظری ششگانه حساسیتهای بین فرهنگی میلتون جی بنت، یک چارچوب مفهومی تنظیم گردیده و در قالب آن فرضیههای اصلی مطرح شدهاست. تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه در مورد 400 نفر نمونه از کُردها و تُرکهای ساکن در شهر قروه انجام گرفتهاست.بر مبنای یافتههای تحقیق میتوان گفت: که حساسیت بین فرهنگی در میان ساکنان کُرد قروه شدت بیشتری نسبت به ساکنان تُرک دارد. نتایج یافتههای بهدست آمده همچنین نشان میدهد که افزایش گسترهی ارتباطات(مجازی و واقعی) و همچنین افزایش میزان آگاهی و آشنایی بین قومی افراد منجر به تعدیل و کاهش حساسیتهای بین فرهنگی میشود. از طرف دیگر یافته های این پژوهش نشان می دهد که مسألهی حساسیت بین فرهنگی در میان اقوام کُرد و تُرک ساکن در شهر قروه وجود دارد. بنابراین، اتخاذ و تدوین ساز و کارها و زمینههای مساعد ساختاری در جهت تعدیل حساسیتها ضروری بهنظر میرسد