پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت باورهای عامه(اگاهی، فهم، نگرش و باور نسبت به درمان اختلال) در دو قومیت کرد و آذری دربارهی سببشناسی اختلالات خلقی(اختلال دوقطبی) انجام شد. این مطالعه با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده است. دادههای پژوهش از 300 نفر از زنان و مردان بالای 40 سال که با استفاده از روش نمونهگیری احتمالی خوشهای چند مرحلهای از میان زنان و مردان دو شهر کرمانشاه و تبریز انتخاب شده بودند، جمعآوری گردید. ابزار گردآوری دادهها عبارت بود از، مقیاس اصلاح شده چند بُعدی نگرش نسبت به اختلالهای روانی. این پرسشنامه مرکب از 42 گویه بود که 4 بُعد از باورهای عامه، دربارهی اختلالهای خلقی را میسنجید. نتایج، تفاوت معنیداری بین دو قوم از لحاظ فهم بیماری(P<0/05)، فهم بعد محیطی (P<0/05)، نگرش به بیماری(P<0/05)، باور در زمینهی درمان بیماری(P<0/05)، درمان پزشکی (P<0/05) و درمان مذهبی(P<0/05) و همچنین، درمان سنتی(P<0/05) را نشان داده است. تفاوت معنیداری بین دو قوم از لحاظ متغیرهای فهم بیماری، فهم بعد محیطی، نگرش به بیماری، باور در زمینهی درمان بیماری، درمان پزشکی، مذهبی و سنتی وجود داشت. با توجه به این نتیجه میتوان به منظور تقویت سلامت روانی در دو قوم از مداخلههای اجتماعی ـ روانی و رفتاری بهره جست