ایلات وعشایر از نیروهای سیاسی- اجتماعی موثر در تاریخ ایران بوده‌اند. چنان که بسیاری از سلسله‌های حکومتی ایران خاستگاه ایلیاتی داشته‌اند و ساختار نیروهای نظامی حکومت‌ها نیزعمدتاً عشایری بوده است. حکومت صفوی نیز مطابق همین اصل با پشتیبانی طوایف ترکمن توانست قدرت را بدست بگیرد، اما در ادامه، برای اداره‌ی حکومت و تثبیت حاکمیت خود نیازمند یاری دیگر طوایف غیرترکمن شد. یکی از این طوایف، طایفه‌ی چگینی بود که توانست علی رغم مقاومت‌هایی که از سوی قزلباشان برای جلوگیری از ورود طوایف غیر ترکمن به میدان سیاست و نظامی-گری می‌شد جایگاهی هرچند کمرنگ و محدود در ساختارنظامی صفویان بیابند و حاکمیت برخی از شهرهای کوچک و گاه بزرگ را بدست آورند و در برخی از رویدادها و حوادث نقش‌هایی هر چند کوتاه و کمرنگ ایفا کنند.هدف از انجام پایان نامه‌ی پیش رو بررسی جایگاه و نقش و موقعیتی که چگینی‌ها در رویدادها و تحولات سیاسی - نظامی عصر صفوی داشته اند می باشد
