دینکرد، مهمترین و بزرگترین اثر به زبان فارسی میانه است؛ دانشنامهای است شامل نٌه کتاب، دربردارنده آثاری قدیمتر به شکل گزیده، با تعبیر و تفسیر. به طور کلی هدف این کتابها دفاع منطقی و مستدل از دین زردشتی و رد دیگر ادیان است. کتاب پنجم دینکرد متشکل از پرسشهایی است که پیروان دین زردشتی مطرح کرده و آذرفرنبغ به آنها پاسخ میگوید. در این پرسشها و پاسخها، موضوعاتی از قبیل تاریخ دین، زندگی و تعالیم زردشت، تاریخ جهان، شاهان اساطیری، احکام، گناهان و ثوابها، و مراسم آیینی مطرح میشود.این پژوهش مقوله فعل را در کتاب پنجم دینکرد بررسی میکند و هدف از آن شناخت ویژگیهای فعل از نظر ساختمان، صرف و نحو است. همه مصدرهای بهکار رفته و مادههای آنها در متن استخراج و بر اساس نوع آنها دستهبندی شدهاند. همه صورتهای صرفی فعل، بررسی و ویژگیهای صرفی و نحوی آنها بیان شده است. همچنین با بررسی مشتقات فعل در این متن، نقش مادههای فعل در واژهسازی مشخص شده است. بر اساس یافتههای این تحقیق، مهمترین ویژگی دستوری فعل در دینکرد پنجم ساخت فعل مجهول با صورتهای مختلف فعل کمکی «ēstādan» است