دانشگاه ها از این منظر که مبداء بسیاری از تحولات جامعه و تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز جامعه هستند، نقشی عمده در توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارند و باید مورد توجه خاص قرار گیرند. از این رو دانشگاه های ایران بصورت مداوم در فکر توسعه و بهبود شرایط خود در ابعاد مختلف هستند. دانشگاه به مثابه یک سیستم تلقی شده که دارای ورودی و خروجی و مجموعه ای از فرآیندهاست که شامل فعالیت های آموزشی، پژوهشی و غیره می باشد. از این منظر سیستم دانشگاه در محیط جامعه فعال بوده بنابراین باید این سیستم بتواند خود را با محیط بیرون متعادل کرده و همواره دارای ارتباطات منظم و فعال و جهت دار باشد تا بتواند پویایی و حیات هدف دار خود را حفظ کند. نکته مهم و اساسی در این دیدگاه سیستمی این است که باید در سیستم دانشگاه بازخوری مناسب وجود داشته باشدتا بتواند سیستم را همواره مورد ارزیابی قرار داده، اشکالات و ضعف ها را بیابد و سپس در جهت رفع آنها و تقویت نقاط قوت تدابیر لازم را اتخاذ نماید