![]()
بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت سیاه ماهی خالدار در استان کردستان با استفاده از مارکر ISSR [پایاننامه کارشناسی ارشد] (1390) / میرزایی ، بهروز، نویسنده
![]()
نوع مدرک: برنامهها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه میرزایی ، بهروز، نویسنده عنوان : بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت سیاه ماهی خالدار در استان کردستان با استفاده از مارکر ISSR [پایاننامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: بهروز میرزایی استاد راهنما: برزان بهرامی کمانگر استاد راهنما: ابراهیم علیزاده دوغیکلائی استاد مشاور: علی ارشدی ناشر: دانشگاه زابل، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: شیلات و ماهیگیری
رشته: مهندسی منابع طبیعی - شیلاتشناسه افزوده : بهرامی کمانگر ، برزان، استاد راهنما علیزاده دوغیکلائی ، ابراهیم، استاد راهنما ارشدی ، علی، استاد مشاور توصیفگرها تنوع ژنتیکی ، جمعیت جانوری ، چندریختی ، ریزماهواره ها (دی.ان.آ) ، سیاه ماهی خالدار ، کردستان (استان) ، نشانگر تکرار توالی ساده داخلی ، نشانگرهای ژنتیکی ، Genetic diversity, animal population, polymorphism, microsatellites (DNA), black spotted fish, Kurdistan (province), internal simple sequence repeat marker, genetic markers چکیده : در این پژوهش، از مارکر بین ریزماهواره (ISSR) جهت بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت سیاهماهی خالدار(Capoeta trutta) در استان کردستان استفاده شد. 6 آغازگر دینوکلئوتیدی AG)9C، (GA)9C، (AC)9T، (CA)9T، (GT)9C) و TG)9C) طراحی گردید. از شش آغازگر مورد استفاده تنها در سه آغازگر AG)9C،(GA)9C) وAC)9T) باندهای واضح، تکرارپذیر و قابل امتیازدهی در شرایط واکنش PCR مورد استفاده مشاهده شد. در مجموع 115 نمونه متعلق به شش جمعیت با استفاده از سه پرایمر مورد مشاهده قرار گرفتند. این سه آغازگر در مجموع تعداد 56 باند تکرار پذیر در شش جمعیت مورد مطالعه تولید نمودند که درصد پلیمورفیسم در جمعیت رودخانههای سیروان، گاوهرود، قشلاق، چومان، گرماب و شوی به ترتیب 64/29%، 69/64%، 67/86%، 85/71%، 69/64% و 58/93% به دست آمد. مجموع تعداد لوکوسها و تعداد لوکوسهای پلیمورف از هر پرایمر در محدوده 21-16 و 18-14 بود. میانگین هتروزیگوسیتی در جمعیتهای سیروان، گاوهرود، قشلاق، چومان، گرماب و شوی به ترتیب 11%، 14%، 13%، 21%، 13% و 10% بود. مقایسه این شش جمعیت نشان دهنده تفاوت معنیداری در تنوع ژنتیکی، شامل حداقل تعداد از مجموع لوکوسها (0/05≥P)، حداقل تعداد از مجموع لوکوسهای پلیمورف (0/05≥P)، حداقل تعداد ژنوتیپ ها (0/05≥P) و شاخص شانون (0/05≥P) بود. استفاده از تکنیک ISSR به عنوان ابزاری با حساسیت بالا و تکرارپذیر جهت مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت سیاهماهی خالدار(Capoeta trutta) مشخص شد. نتایج شاخصهای تنوع ژنتیکی، هتروزیگوسیتی، شاخص شانون، آلل مشاهده شده و آلل موثر در جمعیتها نشان دهنده وجود تنوع متوسط در جمعیتهای مورد بررسی میباشد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/83d90fbaaf9208ec3b37d0e1c4aaf75d لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15532 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت فاقد شماره ثبت ![]()
بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیتهای سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) زاگرس شمالی با استفاده از نشانگر ISSR [پایاننامه کارشناسی ارشد] (1390) / موسوی ، سیدشهاب، نویسنده
![]()
نوع مدرک: برنامهها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه موسوی ، سیدشهاب، نویسنده عنوان : بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیتهای سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) زاگرس شمالی با استفاده از نشانگر ISSR [پایاننامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: سیدشهاب موسوی استاد راهنما: برزان بهرامی کمانگر استاد راهنما: شهرام کبودوندپور ناشر: سنندج [ایران] : دانشگاه کردستان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: مهندسی محیط زیست
رشته: مهندسی منابع طبیعی - محیطزیستشناسه افزوده : بهرامی کمانگر ، برزان، استاد راهنما کبودوندپور ، شهرام، استاد راهنما توصیفگرها تنوع ژنتیکی ، ریزماهواره ها (دی.ان.آ) ، زاگرس شمالی ، نشانگر تکرار توالی ساده ، سنجاب ایرانی ، Genetic diversity, microsatellites (DNA), North Zagros, simple sequence repeat marker, Iranian squirrel چکیده : هدف از این پژوهش ارزیابی تنوع ژنتیکی سنجابهای ایرانی در دو شهرستان بانه و مریوان در استان کردستان با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهوارهای برای اولین بار بود. در این تحقیق DNA لازم از پیاز موی 42 نمونه سنجاب که در سه منطقه تاژان (شهرستان بانه)، ورگول (منطقه اورامان) و گوشخانی (شهرستان مریوان) صید شده بودند استخراج شد. استخراج DNA براساس روش فنل- کلروفرم انجام گرفت. در این تحقیق شش آغازگر طراحی گردید که سه آغازگر از آنها به دلیل ایجاد تعداد باند و چندشکلی بیشتر برای اجرای این طرح انتخاب شدند. سه آغازگر انتخاب شده در مجموع 56 باند تولید کردند که 50 باند آنها چندشکل و نسبت چندشکلی آنها 89/28% بود. با استفاده از اطلاعات حاصل میانگین (± انحراف معیار) تنوع ژنی برای سه جمعیت تاژان، ورگول و گوشخانی بر حسب هر سه آغازگر به ترتیب (0/166±0/334)، (0/214±0/262) و (0/213±0/254) به دست آمد. بررسی تنوع ژنتیکی بین سه جمعیت به دو روش استاندارد Nei نئی (1972) و روش فاصله نااریب Nei(1978) نشان داد که کمترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت دو منطقه ورگول و گوشخانی و بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیتهای دو منطقه تاژان و گوشخانی وجود دارد. دندروگرام فاصله ژنتیکی بین جمعیتها نشان داد که جمعیتهای دو منطقه ورگول و گوشخانی در یک شاخه و جمعیت منطقه تاژان در شاخه دیگر دستهبندی می-شوند. با استفاده از تابع تشخیص چند متغیره (DA) هفت لوکوس که نسبت به بقیه لوکوسها از اهمیت بیشتری در تعیین تنوع ژنتیکی برخوردار بودند شناسایی شده و بر اساس آنها سهم هر کدام از جمعیتها در تنوع کل به روش آنالیز واریانس مولکولی (AMOVA)تعیین شد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/ecddb760c0ffe491758b5d796b91a2fe لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15370 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت فاقد شماره ثبت ![]()
مطالعه بیوسیستماتیک جرد ایرانی (Meriones persicus, Blandford, 1875) منطقه حفاظت شده بیجار، استان کردستان (مطالعه خصوصیات ریختی و ژنتیکی) [پایاننامه کارشناسی ارشد] (1392) / ابراهیمی ، شهین، نویسنده
![]()
نوع مدرک: برنامهها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه ابراهیمی ، شهین، نویسنده عنوان : مطالعه بیوسیستماتیک جرد ایرانی (Meriones persicus, Blandford, 1875) منطقه حفاظت شده بیجار، استان کردستان (مطالعه خصوصیات ریختی و ژنتیکی) [پایاننامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: شهین ابراهیمی استاد راهنما: شهرام کبودوندپور استاد راهنما: برزان بهرامی کمانگر ناشر: سنندج [ایران] : دانشگاه کردستان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1392 یادداشت موضوع: زیست شناسی
رشته: مهندسی منابع طبیعی - محیطزیست ـ زیستگاهها و تنوع زیستیشناسه افزوده : کبودوندپور ، شهرام، استاد راهنما بهرامی کمانگر ، برزان، استاد مشاور توصیفگرها بیجار ، جرد ایرانی ، زی سازگان شناسی ، کردستان (استان) ، جوندگان ، نواحی محافظت شده ، تنوع ژنتیکی ، ریخت شناسی جانوری ، Bijar, Jared Irani, zoology, Kurdistan (province), rodents, protected areas, genetic diversity, animal morphology چکیده : جرد ایرانی (Meriones persicus, Blandford, 1875) یکی از رایجترین جوندگان مناطق بیابانی در ایران است. این گونه برای نخستین بار از منطقه کوهرود استان اصفهان و نزدیک شهرستان کاشان توسط بلانفورد در سال 1875 شناسایی و معرفی شده است. علیرغم پراکنش قابل ملاحظه این گونه در سطح کشور و سایر کشورهای همسایه، به صورت سیستماتیک و دقیق به لحاظ خصوصیات ریختی و ژنتیکی مورد بررسی قرار نگرفته است.در این مطالعه سعی شده است جایگاه تاکسونومیک گونه جرد ایرانی منطقه حفاظت شده بیجار بر اساس توالی ژن میتوکندریایی COI تعیین شود. همچنین خصوصیات ریختی جرد ایرانی منطقه حفاظت شده بیجار بررسی و با خصوصیات ریختی سایر جمعیتهای جرد ایرانی در برخی نقاط دیگر ایران مقایسه شده است. در مطالعه حاضر از نمونههای صید شده در منطقه کهرود شهرستان کاشان در استان اصفهان به عنوان نمونه تایپ استفاده شد. نتایج به دست آمده بیانگر این واقعیت بود که نمونههای جرد ایرانی (Meriones persicus) متعلق به دو منطقه حفاظت شده بیجار در استان کردستان و منطقه کهرود استان اصفهان دارای تشابه بسیار بالایی در توالی سیتوکروم اکسیداز زیر واحد 1 بودند. به طوریکه مقدار K2P به دست آمده بین نمونههای منطقه حفاظت شده بیجار و کهرود اصفهان (001/0) کم تر از مقدار محاسبه شده درون نمونههای بیجار (002/0) بود. دو درخت تبارشناسی اتصال همسایگی و حداکثر پارسیمونی برای توالیها در محیط نرم افزار MEGA 4.0 ترسیم شد. در هر دو درخت تبارشناسی ترسیم شده نمونههای منطقه حفاظت شده بیجار و کهرود اصفهان در کنار هم و در یک خوشه قرار میگیرند که متعلق بودن این نمونهها به یک گونه واحد را تأیید میکند. از طرف دیگر در هر دو دندوگرام به دست آمده نمونههای بیجار و اصفهان با گونه Meriones meridianus در یک کلاد خواهری قرار میگیرند لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/4d72e33b9c9641043f69ac5953a1f70a لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15354 زبان مدرک : فارسی
شماره ثبت شماره بازیابی نام عام مواد محل نگهداری بخش وضعیت ثبت وضعیت امانت فاقد شماره ثبت