نوع مدرک: | برنامهها و فایلهای کامپیوتری |
سرشناسه | رحیمی دهچراغی ، معصومه، نویسنده |
عنوان : | اثر تغییر کاربری اراضی مرتعی به دیمزار بر برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک (مطالعه موردی: مراتع لیله و روانسر و کامیاران) [پایاننامه کارشناسی ارشد] |
تکرار نام مولف : | پدیدآور: معصومه رحیمی دهچراغی استاد راهنما: رضا عرفانزاده استاد مشاور: حامد جنیدی جعفری |
ناشر: | تهران [ایران] : دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی |
سال نشر : | 1392 |
یادداشت | موضوع: کشاورزی، عمومی و میان رشته ای
رشته: مهندسی منابع طبیعی - مهندسی منابع طبیعی ـ محیطزیست |
شناسه افزوده : | عرفانزاده ، رضا، استاد راهنما جنیدی جعفری ، حامد، استاد مشاور |
توصیفگرها | تغییر کاربری ، رودخانه لیله ، روانسر (کرمانشاه) ، کامیارن (کردستان) ، بهره برداری از زمین ، کربن ، نیتروژن ، عنصر ذره ای ، خواص شیمیایی-فیزیکی خاک ، مراتع ، رگرسیون خطی ، ماده آلی خاک ، زراعت دیم ، Land use change, Leila River, Ravansar (Kermanshah), Kamiyaren (Kurdistan), land exploitation, carbon, nitrogen, particulate matter, chemical-physical properties of soil, pastures, linear regression, soil organic matter, rainfed agriculture ، رگرسیون خطی چند متغیره ، کربن آلی ذره ای ، نیتروژن آلی ذره ای |
چکیده : | این پژوهش به منظور تعیین اثر تغییر کاربری اراضی از مرتع به دیمزار بر برخی از مهم ترین ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک از قبیل ذخیره کربن آلی ذره ای در بخشی از مراتع استان کرمانشاه (حوزه لیله و حوزه روانسر) و استان کردستان (حوزه رازآور در محدوده روستای کلوچه و گردنه مروارید) انجام گرفت. برای نمونه برداری از خاک و پوشش گیاهی در هر کاربری، از طرح آزمایشی کاملا تصادفی و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اثر تغییر کاربری اراضی از مرتع به دیم (نخودزار) در حوزه لیله مقادیر کربن آلی ذره ای 48%، نیتروژن آلی ذره ای 24%، کربن آلی کل 32% و نیتروژن کل 55%کاهش و وزن مخصوص حقیقی 8% افزایش معنی دار یافت. اگر چه تغییر اسیدیته خاک جزئی به نظر می رسد، اما افزایش اندک آن با تغییر کاربری از مرتع به نخودزار معنی دار بود (p<0/01). در حوزه روانسر تغییر کاربری اراضی مرتعی به کشت دیم (گندمزار) بر مقدار کربن آلی و کربن آلی ذره ای تغییری ایجاد نکرد، اما نیتروژن کل 10%، نیتروژن آلی ذره ای 4%، تخلخل خاک 22% و فسفر 39% به مقدار قابل توجهی روند کاهشی را نشان دادند. در روستای کلوچه نیتروژن آلی ذره ای در گندمزار 69%و در گردنه مروارید 40% کاهش یافت. در سایر خصوصیات فیزیکو شیمیایی اندازه گیری شده اختلاف معنی داری بین مرتع و دیمزار مشاهده نشد (p<0/01). در مرحله بعد با استفاده از رابطه رگرسیون خطی چند متغیره مهمترین عوامل خاکی موثر بر تغییرات مواد آلی ذره ای که بسیار حساس به تغییرات مدیریتی هستند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در کاربری مرتع فسفر، هدایت الکتریکی و تخلخل مهم ترین عوامل موثر بر مواد آلی ذرهای بودند. همچنین بافت و میزان گچ خاک مهمترین عوامل خاکی موثر بر مواد آلی ذره ای در کاربری دیم بودند. بهطور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که تغییر کاربری از مرتع به دیمزار بر خصوصیات خاک اثر منفی گذاشته و سبب کاهش کیفیت خاک می گردد |
لینک فایل دیجیتالی : | https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/e759913acc4aa379d7a15bd7c8666831 |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15365 |
زبان مدرک : | فارسی |