منطقه مورد مطالعه در زاغه، در 35 کیلومتری جنوب شرقی دیواندره، استان کردستان، و بخش کوچکی از نقشه زمین شناسی (1:100000) چهارگوش دیواندره میباشد. واحدهای اصلی لیتولوژی این منطقه از قدیم به جدید عبارتند از: کلریت شیست (پرمین)، کربناتهای سازند روته (پرمین میانی- بالایی)، تودهی نفوذی مافیک (بعد از کرتاسه) و رسوبات کواترنری. افق رسدار داخل سنگهای کربناته سازند روته واقع شده است. فاز کانیایی اصلی در این افق کلسیت بوده که همراه با آن مقادیر کمتری از کوارتز، فلدسپار، مسکویت و کانیهای رسی (کائولینیت، ایلیت و مونتموریلونیت) نیز حضور دارد. مقدار REEها در این افق نسبت به میانگین کربناتها بالا میباشد. Sr، Rb، Nb، Ta، Hf، Ba، Cr، Th و Zr نسبت به کندریت غنی شدهاند در حالیکه V، Co، Sc و Ni تهی شدهاند. Ce و Eu بترتیب آنومالی مثبت ومنفی نشان میدهند. LREEها نسبت به HREEها غنی شدگی دارند. مقدار نسبتهای Ce/Ce*، (La/Yb)SN، (La/Nd)SN، Gd/GdSN، (Nd/Yb)SN، (Dy/Yb)SN، Y/Ho، Er/Nd و Eu/Eu* نشان میدهند که این افق در محیط آبهای کم عمق حوضهی دریایی تشکیل شدهاند. مقدار بالای نسبتهای (Dy/Yb)SN و (Nd/Yb)SN و مقدار پایین نسبت Er/Nd در این افق نسبت به آب دریاهای کنونی نشان دهنده غنی شدگی LREEها نسبت به HREEها میباشد. نسبتهایی مانند La/Sc، La/Co، Th/Sc، Th/Co، Th/Cr، Cr/Th و Eu/Eu* نشان میدهد که این کربناتها در طول دورهی رسوبگذاری تحت تاثیر مواد آواری قارهایی حاصل از هوازدگی سنگهای آذرین فلسیک تا حد واسط قرار گرفته اند