رکوردهای مرتبط با این شخص

ارزیابی اکولوژیک (پراکنش، تخمین جمعیت، فراوانی نسبی، فنولوژی و اپیدمی کایتریدیومایکوزیس) سمندر خال‌زرد (Neurergus microspilotus) در غرب ایران [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1390) / تکش ، محسن، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه تکش ، محسن، نویسنده عنوان : ارزیابی اکولوژیک (پراکنش، تخمین جمعیت، فراوانی نسبی، فنولوژی و اپیدمی کایتریدیومایکوزیس) سمندر خال‌زرد (Neurergus microspilotus) در غرب ایران [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: محسن تکش استاد راهنما: مظفر شریفی استاد راهنما: نصرالله رستگار پویانی استاد مشاور: رابرت براون ناشر: کرمانشاه [ایران] : دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: زیست شناسی رشته: زیست‌شناسی - علوم جانوری ـ بیوسیستماتیک جانوری شناسه افزوده : شریفی ، مظفر، استاد راهنما رستگارپویانی ، نصراله، استاد راهنما براون ، رابرت، استاد مشاور توصیفگرها بیماری قارچ دیگچه ای دوریستان ، ایران (غرب) ، سمندر کوهستانی کردستان ، فراوانی نسبی ، پدیده شناسی ، بوم شناسی ، توزیع ، جمعیت ، همه گیری شناسی ، دوزیستان ، سمندرها ، Duristan's cauldron fungus disease, Iran (West), Kurdistan mountain salamander, relative abundance, phenomenology, ecology, distribution, population, epidemiology, amphibians, salamanders چکیده : شناسایی حوزه دقیق پراکنش یک گونه امری ضروری جهت حفاظت و انجام‌های طرح‌های حفاظتی بر روی آن گونه محسوب می‌شود. این امر همچنین ابزاری مفید جهت انجام تحقیقات آکادمیک بر روی گونه مورد نظر به حساب می‌آید، چرا که به محققین این امکان را می‌دهد تا با آمادگی بیشتر و اطلاعات افزون‌تر به زیستگاه‌های مورد نظر آن گونه وارد شوند. همچنین اطلاعات فراوانی از قبیل میزان فراوانی جاندار در هر زیستگاه، جمعیت‌های منبع و مأخذ، ضرورت تخصیص اعتبارات به زیستگاهی خاص، ضرورت حفاظت بیشتر از زیستگاهی خاص و غیره را نیز در اختیار می گذارد. با توجه به کاهش جهانی دوزیستان در طی سال‌های اخیر که یکی از اصلی ترین دلایل این کاهش ها وجود قارچ کایتریدی Batrachochytrum dendrobatidis است داشتن اطلاعات نسبتاً جامعی در مورد اکولوژی گونه های در معرض خطر در جهت حفاظت از آنها امری ضروری محسوب می‌شود. از سوی دیگر با وجود اینکه سمندر خال زرد Neurergus microspilotus از سال 1917 به جامعه هرپتولوژیستی معرفی شده است اما اطلاعات بیولوژیک و اکولوژیک اندکی در مورد این گونه وجود دارد. در خلال این پایان نامه بر آن شدیم تا به شناسایی زیستگاه های بالقوه و بالفعل این گونه در منطقه بپردازیم. همچنین چندین مشخصه اکولوژیک این گونه از جمله تخمین جمعیت، فراوانی نسبی در دوره مشخصی از سال، فنولوژی این گونه در یکی از اصلی ترین زیستگاه ها به نام کاوات، عوامل تهدید کننده این گونه مانند ابتلا و شیوع بیماری کایتریدیومایکوزیس با عامل پاتوژن فوق الذکر در زیستگاه های شناخته شده مورد ارزیابی قرار گرفته است.روش به کار گرفته شده برای تعیین زیستگاه ها بیشتر مبتنی بر کار‌های میدانی و استفاده از دانش بومیان این مناطق بود که با کسب آدرس تقریبی از این افراد به مکان مورد نظر رفته و به علت زیستن این جانور در آب‌های برکه‌ای و نهر‌ها با یافتن این سمندر در هر یک از این زیستگاه‌ها، GPS منطقه مورد نظر ثبت شد. همچنین در برکه‌ها یا نهر‌هایی نیز که نیوت در آنها مشاهده نشد، ولی افراد از وقوع آنها در آن مکان‌ها خبر داده بودند نیز GPS ثبت شد. تخمین جمعیت این نیوت‌ها در نهر کاوات با استفاده از روش زنده‌گیری- علامت‌گذاری بر پایه شناسایی آنها توسط عکس صورت پذیرفت. در ارزیابی الگوی حضور روزانه سمندر در آب، چهار برکه در نهر کاوات در نظر گرفته شد و از ساعت 9:30 الی 19:30 از هر برکه در فاصله‌های زمانی 30 دقیقه‌ای مشاهده به عمل آمد و تعداد نیوت‌های هر یک از آنها به ثبت رسید. در ارزیابی فراوانی نسبی از اواسط اسفند‌ماه تا اواسط مهر‌ماه در طی 7 مشاهده از کل سمندر‌ها در 2000 متر اول نهر کاوات تعداد سمندر‌ها مشاهده و ثبت شد. برای مشخص کردن اپیدمی کایتریدیومایکوزیس سمندر های در مکان های یافت شده طبق پروتوکل Kriger و همکارانش (2006) سوآب کشی شدند. با بررسی های صورت گرفته شش زیستگاه دیگر با نام های هجیج، داریان، نوسمه، قلانی، دشه و دره هرات به جمع زیستگاه های قبلی اضافه شد. در تخمین جمعیت در سه ارزیابی میدانی به ترتیب 895، 2751 و 1876 تخمین زده شد. در مورد فنولوژی این گونه مشخص شد که از ابتدای صبح با نزدیک شدن به ساعات میانی روز تعداد سمندر ها در برکه ها کاهش می یابند و با نزدیک شدن به ساعات انتهایی روز این روند مجدداً رو به افزایش می گذارد. در ارزیابی فراوانی نسبی مشخص شد که با گذر زمان از انتهای زمستان تا اوایل تابستان تعداد سمندر ها افزایش می یابد و با نزدیک شدن به پاییز این میزان کاهش می یابد. در ارتباط با اپیدمی کایتریدیومایکوزیس در سه منطقه کاوات، دوریسان و قلانی به ترتیب 25، 15 و 8 درصد آلودگی قارچی به ثبت رسید لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/36a6847e0a678f3ee0899edf0099e209 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15503 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

بررسی اکولوژی (حدود پراکنش، وضعیت حفاظتی و رفتارهای جفت‌یابی و شکارگری) در دو گونه جنس Neurergus [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1390) / نادری ، بابک، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه نادری ، بابک، نویسنده عنوان : بررسی اکولوژی (حدود پراکنش، وضعیت حفاظتی و رفتارهای جفت‌یابی و شکارگری) در دو گونه جنس Neurergus [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: بابک نادری استاد راهنما: نصراله رستگار پویانی استاد راهنما: مظفر شریفی ناشر: کرمانشاه [ایران] : دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: جانور شناسی رشته: زیست‌شناسی - علوم جانوری ـ بیوسیستماتیک جانوری شناسه افزوده : رستگارپویانی ، نصراله، استاد راهنما شریفی ، مظفر، استاد راهنما توصیفگرها آمیزش جنسی ، بوم شناسی ، حفاظت ، خوراک جویی ، رفتار جانور ، روش های آماری ، شاخه دوزیستان ، شکارگری ، سمندر کوهستانی کردستان ، سمندر لرستانی ، سمندرک های خالدار ، Sexual intercourse, ecology, conservation, foraging, animal behavior, statistical methods, branch of amphibians, hunting, Kurdistan mountain newt, Lorestan newt, Niorges ، نیوت ، جنس ، وضعیت حفاظتی ، زیستگاه چکیده : جنس Neurergus متعلق به خانواده Salamandridae بوده که در ایران سه گونه از آن به نام N. microspilotus، N. kaiseri و N.crocatus گزارش شده است. در این پایان نامه، برخی جنبه های اکولوژی و حفاظتی نیوت لرستانی (N. kaiseri) و نیوت خال زرد (N. microspilotus) مطالعه شده است. عناوین مورد بررسی عبارت از تعیین حوزه پراکنش و وضعیت حفاظتی نیوت لرستانی، الگوی خال بندی و تفاوت های بین جمعیتی از نظر تعداد خال در نیوت خال زرد، و برخی رفتارهای اکولوژیکی در هر دو گونه می باشد. مهم ترین روش مورد استفاده، بررسی های صحرایی و مشاهده مستقیم بود. در این راستا شش زیستگاه جدید برای نیوت لرستانی کشف شد که به همراه دو زیستگاه قبلی تعداد زیستگاه ها به هشت عدد افزایش یافت. نتایج حاصله نشان می دهد که با وجود کشف زیستگاه های جدید، وضعیت حفاظتی نیوت لرستانی هم چنان نامطلوب بوده و بهبود نیافته است. علیرغم مشاهده برخی اختلافات در خال بندی بین زیستگاه های مختلف، رابطه معنی داری بین میزان اختلاف و فاصله زیستگاه ها دیده نشد که با توجه به عدم تصادفی بودن خال بندی بایستی مطالعات بیشتری در خصوص تاثیر سایر عوامل از جمله نوع زیستگاه و محیط اطراف بر روی تعداد خال انجام شود. هم چنین مشخص شد اختلاف تعداد خال معیار مناسبی برای تشخیص زیستگاه یک نمونه نیست. رفتارهای اکولوژیکی مورد بررسی شامل رفتار شکارگری و جفت یابی بوده که نشانگر تطابق فوق العاده این رفتارها با شرایط فیزیولوژیک و زیستی جانور می‌باشد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/f388d58581e9fa7e349c96b77102947b لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15516 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

تکثیر آزمایشگاهی و رهاسازی در سمندر خال زرد کوهستانی در معرض خطر انقراض، Neurergus microspilotus (N. derjugini) [پایان‌نامه دکتری تخصصی (PhD)] (1395) / ویسی ، سمیه، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه ویسی ، سمیه، نویسنده عنوان : تکثیر آزمایشگاهی و رهاسازی در سمندر خال زرد کوهستانی در معرض خطر انقراض، Neurergus microspilotus (N. derjugini) [پایان‌نامه دکتری تخصصی (PhD)] تکرار نام مولف : پدیدآور: سمیه ویسی استاد راهنما: مظفر شریفی ناشر: کرمانشاه [ایران] : دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه سال نشر : 1395 یادداشت موضوع: جانور شناسی رشته: زیست‌شناسی - علوم جانوری ـ بیوسیستماتیک جانوری شناسه افزوده : شریفی ، مظفر، استاد راهنما توصیفگرها تکثیر ، سمندر کوهستانی کردستان ، آزمایشگاه ، گونه‌های در معرض انقراض ، پروتئوس ولگاریس ، رهاسازی ، باسیلوس سرئوس ، reproduction, mountain salamander of Kurdistan, laboratory, endangered species, Proteus vulgaris, release, Bacillus cereus چکیده : نیوت خال زرد کوهستانی، Neurergus microspilotus براساس اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان گونه در معرض خطر انقراض لیست شده است. با وجود تدابیر حفاظتی، این گونه همچنان در حال کاهش در طبیعت می باشد. برنامه های تکثیر آزمایشگاهی و رها سازی ملازم با آن به عنوان یک ابزار حفاظتی مهم در برنامه های حفاظتی گونه های در معرض انقراض مطرح است. براساس توصیه های صورت گرفته توسط IUCN موفقیت برنامه های تکثیر آزمایشگاهی و رها سازی وابستگی کاملی به انتخاب زیستگاه مناسب دارد. در این مطالعه انتخاب زیستگاه مناسب برای رهاسازی N. microspilotus براساس مجموعه ای از معیارها ازجمله کیفیت آب (PH، اکسیژن محلول، کدورت، هدایت الکتریکی)، پیچیدگی های ساختاری در محیط آبی (نوع سوبسترا، فراوانی و تنوع بی مهرگان کفزی، طول و عرض نهر، دائمی بودن آب، وجود پناهگاهای بالقوه، آلودگی، شکارگر، سایه) و پارامترهای زیستگاهی در محیط خشکی (ارتفاع، دورنما، دما) در نهرهای مختلف استان کرمانشاه بررسی شد. از میان 15 زیستگاه آبی (نهرهای کوهستانی بدون انشعاب و چشمه ها) که برای رهاسازی N. microspilotus مورد ارزیابی قرار گرفت، نهر میوان به عنوان مکان بالقوه مناسب برای رهاسازی انتخاب گردید. چشمه میوان علاوه بر معیار های مربوط به کیفیت آب، پیچیدگی ساختاری و ویژگی های زیستگاهی به لحاظ نبود شکارگر، ارتفاع بالا و سردی آب، دوری ازاختلالات انسانی، عدم آلودگی و امنیت نسبی از تهدیداتی که اخیرا و یا در آینده ممکن است زیستگاه ها را تهدید کند، دارای امتیاز بیشتری بود.در این مطالعه همچنین به منظور آگاهی از اینکه ایا نیوت های تکثیر یافته در شرایط آزمایشگاهی قادر به حفظ بقای خود و گذراندن اولین دوره زمستان در شرایط طبیعی هستند، 24 نیوت نابالغ N. microspilotus در چهار مرحله در سایت انتخاب شده برای رها سازی (نهر میوان) از ماه تیر تا شهریور 1391 رها سازی شدند. در 12 مرحله از نهر میوان قبل از زمستان و بعد از زمستان بازدید شد و در کل 31 فرد در این بازدیدها مشاهده شدند. براساس این مشاهدات احتمال تشخیص برای این نیوت 19/0±61/0 اندازه گیری شد، این عدد برای قبل از زمستان بین 5/6 تا 41 درصد و برای بعد از زمستان 13 تا 28 درصد برای نیوت های رها سازی شده اندازه گیری شد. این مطالعه نشان داد که نیوت های پست متامورف N. microspilotus تکثیر یافته در شرایط آزمایشگاهی و رها شده در طبیعت قادر به حفظ بقاء خود در اولین زمستان و حضور در دومین سال رشد خود در شرایط طبیعی می باشند که این مطالعه همچنین می تواند نشان دهنده این باشد که این سن از نیوت می تواند یک دوره مناسب انتخاب شده برای رهاسازی این گونه باشد.رشد و چندین متغیر مورفومتریک شامل طول استاندارد ، فاصله بین اندام جلویی و عقبی، طول دم، عرض سر، مساحت بدن و وزن بدن برای 15 نیوت تکثیر یافته N. microspilotus در شرایط آزمایشگاهی از مرحله تخمی تا 23 ماه بعد از دوره پست متامورف در طی سال های 1391 تا 1393 مورد اندازه گیری قرار گرفت. در لاروهای تازه هچ شده طول استاندارد (7.07±0.43 mm)، طول دم (4.06±0.71 mm)، عرض سر (1.51±0.09 mm)، مساحت بدن (11.25±1.59 mm2) و وزن (0.23±0.07 g) اندازه گیری شد. 96 هفته بعد از هچ شدن طول استاندارد ، فاصله بین اندان جلویی و عقبی، طول دم، عرض سر، مساحت بدن و وزن لاروها به ترتیب به 83.39 درصد، 79.40 درصد، 74.92 درصد، 89.84 درصد، 79.19 درصد و 51.16 درصد، در بالغین رسید. نرخ رشد اندازه گیری شده برای نمونه ها در طی دوره ی لاروی به طور معنا دارای بیشتر از دوره ی پست-متامورف اندازه گیری شد. رشد برای این نمونه ها براساس معادلات لجستیک، گامبرتز و ون برتالانفی مورد بررسی قرار گرفت. براساس معادله AIC و ضریب تعیین، معادله برتالانفی به عنوان بهترین مدل برای تغییرات رشد این گونه شناسایی شد. همچنین براساس رگرسیون خطی پیش بینی سن برای این نیوت براساس صفات مورفومتریک اندازه گیری شده در دوره ی لاروی و پست متامورف صورت گرفت.تاثیر حرارت و سطح غذایی بروی اندازه بدن، نرخ رشد، سن دگردیسی و بقاء در لاروها و نیوت های پست متامورف شده N. microspilotus در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه یک آزمایش 2×3 فاکتوری با دو رژیم دمایی بالا و پایین (15 درجه و 18 درجه سانتی گراد) و سه سطح غذایی (بالا، منوسط و پایین) شامل حرارت بالا/ غذا زیاد، حرارت بالا/غذا متوسط، حرارت بالا/غذا کم، حرارت پایین/غذا زیاد، حرارت پایین/غذا متوسط، حرارت پایین/غذا کم طراحی شد. نتایج آزمایش نشان داد رشد و نرخ تکوین در N. microspilotus تحت تاثیر هر دو حرارت و مقدار مواد غذایی قابل دسترس می باشد بطوریکه لاروهای پرورش یافته در دمای بالا و غذا زیاد دارای زمان دگردیسی زودتر و اندازه بدنی بزرگتری در مقایسه با لاروهای پرورش یافته در دمای پایین و غذای کم هستند. در طول دوره ی آزمایش لاروهای رشد یافته در دمای دمای بالا دارای بیشترین نرخ رشد و کمترین میزان بقاء بودند. نتایج آزمایش ما پیشنهاد می کند لاروهای که در دمای پایین رشد کرده اند زمان دگردیسی به طور معناداری طولانی تر می باشد. در هردو دمای بالا و پایین، نرخ رشد در لاروها با افزایش مقدار غذا افزایش پیدا کرد. نتایج آزمایش ما نیز نشان داد یک واکنش قوی بین رژیم های حرارتی و مقدار غذا بروی رشد، زمان دگردیسی و بقاء وجود دارد. اطلاعات حاصل از این مطالعه می تواند به تهیه شریط مناسب در شرایط آزمایشگاهی کمک کند و در نتیجه بتوان تعداد لاروها کافی و مناسب رو برای رها سازی پرورش داد.رفتار کانیبالیسم یا همنوع خواری، رشد، دگردیسی و بقا در لاروها و نیوت های پست متامورف N. microspilotus تحت تاثیر دو فاکتور تراکم و غذا در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه یک آزمایش 2×2 فاکتوری با دو سطح غذایی (زیاد و کم) و دو سطح تراکم (بالا و پایین) شامل غذا زیاد/تراکم بالا، غذا زیاد/تراکم کم، غذا کم/تراکم بالا، غذا کم/تراکم کم طراحی شد. رفتار کانیبالیسم (شامل از دست دادن اندام جلویی و عقبی، از دست دادن انگشتان، دم و آبشش ها، جراحات بدن و کانیبالیسم کل بدن) در طول دوره ی لاروی تغییر پیدا کرد بطوریکه بیشترین مقدار کانیبالیسم در طی هفته های 7 تا 12 اندازه گیری شد و در طول هفته های 14 تا 52 این مقدار کاهش پیدا کرد. بیشترین مقدار کانیبالیسم در لاروهای پرورش یافته در در غذا کم/تراکم بالا و کمترین مقدار کانیبالیسم در لاروهای پرورش یافته غذای ریاد/تراکم پایین اندازه گیری شد. هر دو غذا و تراکم تاثیر معنا داری بروی کانیبالیسم نشان دادند. رشد، دگردیسی، و بقاء در غذا زیاد/تراکم کم بیشترین مقدار و در غذا کم/تراکم بالا کمترین مقدار اندازه گیری شد. اما هر دو سطح تراکم تاثیر معناداری بروی رشد و زمان دگردیسی نشان ندادند اما تاثیر آن بروی بقاء معنادار اندازه گیری شد. . نتایج این آزمایش نیز نشان داد یک واکنش قوی بین مقدار تراکم و مقدار غذا بروی رشد؛ زمان دگردیسی و بقاء وجود دارد. اطلاعات حاصل از این مطالعه نیز می تواند به تهیه شریط مناسب در شرایط آزمایشگاهی کمک کند و در نتیجه بتوان تعداد لاروها کافی و مناسب رو برای رها سازی پرورش داد.رنگ بندی در بالغ های N. microspilotus شامل حضور لکه های زرد رنگ بروی بدن تیره می باشد. در این مطالعه، تعداد لکه ها، دورایت لکه ها، اندازه لکه ها و وجود تقارن در لاروها، نیوت پست متامورف و بالغ N. microspilotus در طی سال های 1391 تا 1394 در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گفت. به طور کلی در طول زمان از دوره ی لاروی به سمت دوره ی پست متامورف تعداد خال ها افزایش پیدا کرد و در دوره ی بالغی ثابت باقی ماند. میانگین لکه های افزایش یافته از دوره ی لاروی به سمت پست متاموف از 3.77±13.33 به سوی 4.09±2.53mm اندازه گیری شد و در بالغین این عدد به 4.06±42.62 رسید. در زمان مشابه، وسعت خال ها به تدریج کاهش پیدا کردند و از 1.00±5.80 mm2 در لارو ها به 0.97±3.57 mm2 در لاروهای پست متامورف و در نهایت به 1.42±3.55 mm2در بالغین رسید. تقارن لکه ها براساس تفاوت تعداد خال های سمت راست و سمت چپ اندازه گیری شد و اعداد به دست آمده ارتباط معناداری با طول استاندارد نشان ندادند که نشان دهنده این مطلب می باشد که لکه ها در این گونه به بی نظمی در طول زمان تمایل دارند. در این مطالعه همچنین در آزمایش جداگانه ی ثبات خال ها در طول 23 ماه در 14 بالغ N. microspilotus مورد مطالعه قرار گرفت. بالغ های N. microspilotus در طول این مدت هیچ تغییری در تعداد لکه ها، دورایت لکه ها، اندازه لکه ها و تقارن نشان ندادند و ثابت باقی ماندند. به موازات این مطالعات، مطالعات بافت شناسی بروی لاروها، نیوت های پست متامورف و بالغ های N. microspilotus برای بررسی خط جانبی و نواحی آزاد ملانوفور صورت گرفت. مطالعات نشان داد نواحی آزاد ملانوفور در N. microspilotusدر ارتباط با تکوین رسپتورهای خط جانبی می باشد. مشخصات مورفولوژیکی خط جانبی نیز شامل نورومست های سطحی و امپولاری ارگان نیز در طی دوره ی لاروی، پست متاموف و بالغی مورد بررسی قرار گرفت. در طی دوره ی لاروی به سمت بالغی تعداد رسپتورها با افزایش ملانوفور ها کاهش پیدا کرد.انواع مختلفی از عوامل بیماری زا ممکن است مراحل مختلف از حیات دوزیستان را تحت تاثیر قرار دهند و می توانند به سرعت منجر به مرگ و میر در آن ها شوند . در این مطالعه ما نیز موفق به شناسایی زئواسپورانژیاهای بالغ و نابالغ و لوله های خالی شده از قارچ کترید در نمونه های مرده و زنده N. microspilotus در شرایط آزمایشگاهی و محیط طبیعی با روش بافت شناسی شدیم. علائم بالینی نیوت های آلوده کاهش اشتها، از دست دادن وزن، تحلیل انگشتان، و وجود مواد ژلاتتینی بروی پوست و عفونت های قارچی مشاهده شد. این مطالعه به عنوان اولین گزارش از حضور قارچ کترید Batrachochytrium dendrobatidis در نیوت کردستانی ثبت شد.در مطالعه دیگر بیماری موسوم به سندرم پا قرمز در نیوت کیزری Neurergus kaiseri با روش های بافت شناسی و آسیب شناسی شناسایی شد. نیوت های لرستانی مبتلا شده به این بیماری علائم بالینی شامل کاهش اشتها، از دست دادن وزن، ایجاد لکه های قرمز در پوست و تاولهای قرمز رنگ پوستی در پا را نشان دادند. با تکنیک های میکروبیولوژی دو نوع باکتری Proteus vulgaris و Bacillus cereus در پوست این نیوت شناسایی شد. از سوی با استفاده از تکنیک های بافت شناسی پوست و اندام های داخلی مورد بررسی قرار گرفت. شواهد بافت شناسی، نکروز اپیدرمی و تاول، تخریب غدد اپیدرمی، ادمای میوسیست و ساب کتانئوس، ادمای گاستریک سابموکوزال و هپاتومگالی را نشان داد. همچنین ارتباط مشخصی بین عفونت های میکروبی و تغییرات ساختاری مشاهده شد. حضور این جمعیت های باکتری ها بروی پوست می تواند شبیه فلور نرمال عمل کند اما در صورت نامساعد شدن شرایط فلورهای نرمال پوست ممکن است تغییر وضعیت شوند و منجر به ظهور بیماری گردند.سمندرها به عنوان میزبان بسیاری از پارازیت ها از جمله باکتری های درون سلولی راسته ریکتزیا می باشند. تمام باکتری ها در این راسته حیات اجباری داشته و به وسیله ناقلین بندپا منتقل می شوند. با رنگ آمیزی اسمیرهای خونی تهیه شده از Neurergus kaiseri و مشاهده آن با میکروسکوپ نوری، انکلوزیون های منفرد یا چندتایی کروی، شفاف بسمت بنفش کمرنگ با یک حلقه بنفش تیره درون سیتوپلاسم شبیه انکلوزیون های درون سلولی ریکتزیا مشاهده گردید. این گزارش به عنوان اولین مورد از باکتری ریکتزیا در N. kaiseri است که در تسهیلات تکثیر آزمایشگاهی در ایران مشاهده شده است لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/1cc0d9e58212b34a9734c557a06dd6d4 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15763 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

مطالعه زیست‌شناسی حفاظتی سمندر (نیوت) خال زرد Neurergus microspilotus (Neurergus derjugini) [پایان‌نامه دکتری تخصصی (PhD)] (1395) / افروشه ، محدثه، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه افروشه ، محدثه، نویسنده عنوان : مطالعه زیست‌شناسی حفاظتی سمندر (نیوت) خال زرد Neurergus microspilotus (Neurergus derjugini) [پایان‌نامه دکتری تخصصی (PhD)] تکرار نام مولف : پدیدآور: محدثه افروشه استاد راهنما: مظفر شریفی استاد راهنما: وحید اکملی ناشر: کرمانشاه [ایران] : دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه سال نشر : 1395 یادداشت موضوع: زیست شناسی رشته: زیست‌شناسی - علوم جانوری ـ بیوسیستماتیک جانوری شناسه افزوده : شریفی ، مظفر، استاد راهنما اکملی ، وحید، استاد راهنما توصیفگرها سمندر کوهستانی کردستان (نئوررگوس میکروسپیلوتوس) ، جانورشناسی ، سمندر ، انقراض ، تنوع ژنتیکی ، رشد جمعیت ، Kurdistan mountain salamander (Neorergus microspilotus), zoology, salamander, extinction, genetic diversity, population growth چکیده : یوت کوهستانی خال زرد Neurergus microspilotus توسط IUCN در رتبه گونه های به شدت در خطر انقراض طبقه بندی می شود. این گونه در رودها، دریاچه ها و آبگیرهای کوچک رشته کوههای زاگرس زندگی می کند. عوامل تهدید کننده انسانی و آب و هوایی باعث شده است تا توجهات زیادی را در خصوص حفظ بقا جمعیتهای این نیوت در کوههای زاگرس به خود جلب کند. از ردیفهای DNA میتوکندریایی برای مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت و فیلوجغرافیایی این گونه تحت خطر استفاده شده است. الگوهای تنوع ژنتیکی با استفاده از بررسی bp780 از ناحیه کنترل D-loop میتوکندریایی 77 فرد از 15 جمعیت مورد بررسی قرار گرفته است. نه هاپلوتیپ متفاوت از 77 فرد شناسایی شد. هفت سایت پلی مورفیک شامل پنج ترانزیشن و یک ترانسورژن ثبت گردید. بعلاوه، 713 سایت ثابت بود، و 5 سایت متغییر شامل دو سایت پارسیمونی اینفورماتیو و دو سایت پارسیمونی غیر اینفورماتیو بدست آمد. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که جمعیتها تاحدودی از هم متمایز هستند، و پراکنش هاپلوتایپها در سلسله کوهستان زاگرس حالت موزاییک دارد. آنالیز واریانس مولکولی N. microspilotus نشان داد که 80/07 درصد از تنوع سکانسی بین جمعیتی و 19/92% درون جمعیتی می باشد. بعلاوه، درجه متوسطی از تنوع ژنتیکی بین دو ناحیه (هاپلوتایپهای شمالی و هاپلوتیپهای جنوبی) وجود دارد (θCT= 0.72 ، P= 0.0001) بنابراین، آنالیزهای فیلوژنتیکی نشان میدهند که جمعیتهای نیوت کوهستانی خال زرد از گروههای mtDNA یکسانی تشکیل شده اند که ممکن است نشان دهنده حوادث جدایی و توسعه یافتگیهای جدید آنها باشد. در این مطالعه، ساختار جمعیتی، تاریخچه تکاملی و پیچیدگیهای محافظتی جمعیتهای این گونه مورد بحث قرار گرفته است. داده های بدست آمده از سن افراد در درک اکولوژی و ساختار جدولهای حیاتی فرد و طرحهای مدیریتی و ترمیمی گونه نقش بسزایی دارد. در این مطالعه، طول عمر در زمان بلوغ، ساختار سنی، نرخ رشد، و الگوهای رشدی جمعیتهای محلی نیوت خال زرد،Neurergus microspilotus، در غرب ایران با استفاده از اسکلتوکرونولوژی بررسی شده است. برای تخمین سن افراد، خطوط سنی بدست آمده از مقطع انگشت 74 نمونه شمارش شدند. حداکثر طول عمر 14 سال در بین نرها و 13 سال در بین ماده ها بدست آمد. میانگین طول عمر بدست آمده برای نرها (2/43±8/82 سال) و برای ماده ها (2/08±9/47 سال) است. که تفاوت معنی داری با هم ندارند (P=0.9 ، n= 74) حداقل سن بلوغ جنسی در هر دو جنس 4 سال بود. میانگین طول پوزه-مخرج (SVL) در ماده ها(9/59±75/60 میلی متر) بود که کمی بیشتر از نرها (3/28±61.90میلی متر) (P=0.02، n= 74) می باشد. مدل vonBertalanffy بهترین مدل برای توضیح نمودار رشدی SVL بود.شناسایی براساس عکس یک روش غیرتهاجمی مهم در شناسایی افراد و مطالعه فعالیت و ویژگیهای جمعیتی می باشد. با بکارگیری این تکنیک، از الگوی خالبندی سمندر خال زرد، Neurergus microspilotus، جهت شناسایی افراد در رودخانه کاوات (کوهستان زاگرس، غرب ایران) استفاده شد. این بررسی در یک فصل تولیدمثلی (16 فروردین -15 تیر) انجام گرفت. در ابتدا 150 نیوت گرفته و عکسبرداری شد. در سه نمونه برداری دیگر(22 فروردین - 4 اردیبهشت - 4 تیر) بیست و یک نمونه نشاندار شده (%14) حداقل یک بار و سه نمونه دوبار گرفته شدند. حداقل میانگین فاصله پوشش داده شده توسط افراد 49/19±71/75 متر بود. این میزان نشان می دهد که محدوده خانگی (Home range) این گونه بر اساس دو نمونه برداری در طی چهار ماه، 230 متر مربع می باشد. داده های بدست آمده نشان میدهند که نیوت خال زرد بالغ یک وابستگی (fidelity) نسبی به زیستگاه آبی خود نشان می دهد. با رفتن به انتهای فصل تولید مثل و کاهش جریان آب رودخانه، افراد نشاندار شده در سرچشمه، در قسمت پایین رودخانه مشاهده می شدند.در تمامی جمعیتهای Neurergus microspilotus رنگ آمیزی بصورت وجود خالهایی زرد در پس زمینه ای سیاه، گلو و شکم نارنجی با لکه هایی سیاه که از کناره ها به داخل نفوذ کرده اند، می باشد. در این مطالعه، تنوعات موجود در شکل خارجی و الگوی رنگ بندی خال از لحاظ تعداد، دواریت، اندازه و تقارن خال در ده جمعیت نیوت خال زرد گزارش می شود. در مجموع، در محدوده 250 کیلومتری پراکنش این نیوت در کوهستان زاگرس، تفاوت معنی داری در وسعت ، تعداد و دواریت خالها دیده نشد، عدم تقارن خالها نیز بدون تغییر باقی ماند (P= 0.035). تعداد خالهای پشتی از 15 خال مربوط به جمعیت شلماش و سقز در شمال تا 40 خال مربوط به جمعیت دره نجار در جنوب محدوده پراکنش آن تغییر میکند، اما این تغییرات حالت طیفی (Cline) را ندارد. متوسط تعداد خالها از 17 خال در سقز تا 33/43 خال در دره نجار متفاوت است (p لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/b5bd3b4ead9401bc3cff7a7b159f5488 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15771 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت