رکوردهای مرتبط با این شخص

ارزیابی اکولوژیک (پراکنش، تخمین جمعیت، فراوانی نسبی، فنولوژی و اپیدمی کایتریدیومایکوزیس) سمندر خال‌زرد (Neurergus microspilotus) در غرب ایران [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1390) / تکش ، محسن، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه تکش ، محسن، نویسنده عنوان : ارزیابی اکولوژیک (پراکنش، تخمین جمعیت، فراوانی نسبی، فنولوژی و اپیدمی کایتریدیومایکوزیس) سمندر خال‌زرد (Neurergus microspilotus) در غرب ایران [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: محسن تکش استاد راهنما: مظفر شریفی استاد راهنما: نصرالله رستگار پویانی استاد مشاور: رابرت براون ناشر: کرمانشاه [ایران] : دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: زیست شناسی رشته: زیست‌شناسی - علوم جانوری ـ بیوسیستماتیک جانوری شناسه افزوده : شریفی ، مظفر، استاد راهنما رستگارپویانی ، نصراله، استاد راهنما براون ، رابرت، استاد مشاور توصیفگرها بیماری قارچ دیگچه ای دوریستان ، ایران (غرب) ، سمندر کوهستانی کردستان ، فراوانی نسبی ، پدیده شناسی ، بوم شناسی ، توزیع ، جمعیت ، همه گیری شناسی ، دوزیستان ، سمندرها ، Duristan's cauldron fungus disease, Iran (West), Kurdistan mountain salamander, relative abundance, phenomenology, ecology, distribution, population, epidemiology, amphibians, salamanders چکیده : شناسایی حوزه دقیق پراکنش یک گونه امری ضروری جهت حفاظت و انجام‌های طرح‌های حفاظتی بر روی آن گونه محسوب می‌شود. این امر همچنین ابزاری مفید جهت انجام تحقیقات آکادمیک بر روی گونه مورد نظر به حساب می‌آید، چرا که به محققین این امکان را می‌دهد تا با آمادگی بیشتر و اطلاعات افزون‌تر به زیستگاه‌های مورد نظر آن گونه وارد شوند. همچنین اطلاعات فراوانی از قبیل میزان فراوانی جاندار در هر زیستگاه، جمعیت‌های منبع و مأخذ، ضرورت تخصیص اعتبارات به زیستگاهی خاص، ضرورت حفاظت بیشتر از زیستگاهی خاص و غیره را نیز در اختیار می گذارد. با توجه به کاهش جهانی دوزیستان در طی سال‌های اخیر که یکی از اصلی ترین دلایل این کاهش ها وجود قارچ کایتریدی Batrachochytrum dendrobatidis است داشتن اطلاعات نسبتاً جامعی در مورد اکولوژی گونه های در معرض خطر در جهت حفاظت از آنها امری ضروری محسوب می‌شود. از سوی دیگر با وجود اینکه سمندر خال زرد Neurergus microspilotus از سال 1917 به جامعه هرپتولوژیستی معرفی شده است اما اطلاعات بیولوژیک و اکولوژیک اندکی در مورد این گونه وجود دارد. در خلال این پایان نامه بر آن شدیم تا به شناسایی زیستگاه های بالقوه و بالفعل این گونه در منطقه بپردازیم. همچنین چندین مشخصه اکولوژیک این گونه از جمله تخمین جمعیت، فراوانی نسبی در دوره مشخصی از سال، فنولوژی این گونه در یکی از اصلی ترین زیستگاه ها به نام کاوات، عوامل تهدید کننده این گونه مانند ابتلا و شیوع بیماری کایتریدیومایکوزیس با عامل پاتوژن فوق الذکر در زیستگاه های شناخته شده مورد ارزیابی قرار گرفته است.روش به کار گرفته شده برای تعیین زیستگاه ها بیشتر مبتنی بر کار‌های میدانی و استفاده از دانش بومیان این مناطق بود که با کسب آدرس تقریبی از این افراد به مکان مورد نظر رفته و به علت زیستن این جانور در آب‌های برکه‌ای و نهر‌ها با یافتن این سمندر در هر یک از این زیستگاه‌ها، GPS منطقه مورد نظر ثبت شد. همچنین در برکه‌ها یا نهر‌هایی نیز که نیوت در آنها مشاهده نشد، ولی افراد از وقوع آنها در آن مکان‌ها خبر داده بودند نیز GPS ثبت شد. تخمین جمعیت این نیوت‌ها در نهر کاوات با استفاده از روش زنده‌گیری- علامت‌گذاری بر پایه شناسایی آنها توسط عکس صورت پذیرفت. در ارزیابی الگوی حضور روزانه سمندر در آب، چهار برکه در نهر کاوات در نظر گرفته شد و از ساعت 9:30 الی 19:30 از هر برکه در فاصله‌های زمانی 30 دقیقه‌ای مشاهده به عمل آمد و تعداد نیوت‌های هر یک از آنها به ثبت رسید. در ارزیابی فراوانی نسبی از اواسط اسفند‌ماه تا اواسط مهر‌ماه در طی 7 مشاهده از کل سمندر‌ها در 2000 متر اول نهر کاوات تعداد سمندر‌ها مشاهده و ثبت شد. برای مشخص کردن اپیدمی کایتریدیومایکوزیس سمندر های در مکان های یافت شده طبق پروتوکل Kriger و همکارانش (2006) سوآب کشی شدند. با بررسی های صورت گرفته شش زیستگاه دیگر با نام های هجیج، داریان، نوسمه، قلانی، دشه و دره هرات به جمع زیستگاه های قبلی اضافه شد. در تخمین جمعیت در سه ارزیابی میدانی به ترتیب 895، 2751 و 1876 تخمین زده شد. در مورد فنولوژی این گونه مشخص شد که از ابتدای صبح با نزدیک شدن به ساعات میانی روز تعداد سمندر ها در برکه ها کاهش می یابند و با نزدیک شدن به ساعات انتهایی روز این روند مجدداً رو به افزایش می گذارد. در ارزیابی فراوانی نسبی مشخص شد که با گذر زمان از انتهای زمستان تا اوایل تابستان تعداد سمندر ها افزایش می یابد و با نزدیک شدن به پاییز این میزان کاهش می یابد. در ارتباط با اپیدمی کایتریدیومایکوزیس در سه منطقه کاوات، دوریسان و قلانی به ترتیب 25، 15 و 8 درصد آلودگی قارچی به ثبت رسید لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/36a6847e0a678f3ee0899edf0099e209 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15503 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت