رکوردهای مرتبط با این شخص

تاثیر کاربرد کیتوزان و سالیسیلیک اسید بر القاء مقاومت در نخود علیه بیماری‌های پژمردگی و پوسیدگی فوزاریومی در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1390) / ولادی ، ساهره، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه ولادی ، ساهره، نویسنده عنوان : تاثیر کاربرد کیتوزان و سالیسیلیک اسید بر القاء مقاومت در نخود علیه بیماری‌های پژمردگی و پوسیدگی فوزاریومی در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: ساهره ولادی استاد راهنما: محمدجواد سلیمانی استاد مشاور: غلام خداکرمیان ناشر: همدان [ایران] : دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم کشاورزی سال نشر : 1390 یادداشت موضوع: علوم گیاهی رشته: مهندسی کشاورزی - بیماری‌شناسی گیاهی شناسه افزوده : سلیمانی ، محمدجواد، استاد راهنما خداکرمیان ، غلام، استاد مشاور توصیفگرها کیتوزان ، سالیسیلیک اسیدها ، پژمردگی ، فوزاریوم ، کردستان (استان) ، مقاومت القایی ، نخودهای ایرانی ، بیماری های قارچی ، پوسیدگی ها (بیماری های گیاهی) ، بتا گلوکاناز ، ترکیبات فنولی ، Chitosan, salicylic acids, wilting, fusarium, Kurdistan (province), induced resistance, Iranian peas, fungal diseases, rots (plant diseases), beta-glucanase, phenolic compounds چکیده : نخود به دلیل دارا بودن پروتئین بالا و اهمیت در تناوب زراعی با غلات، همه ساله در سطح قابل توجهی از مناطق دیم کشت می‌شود. مطابق گزارشات متعدد، قارچ‌های عامل پژمردگی فوزاریومی (Fusarium oxysporum f. sp. ciceri) و پوسیدگی ریشه (Fusarium solani) از عوامل کاهنده عملکرد این محصول هستند. از آنجا که مبارزه شیمیایی علیه این قارچ‌ها چندان موثر نیست و نژادهای مختلف این گونه‌ها مقاومت را در ارقام مقاوم می-شکنند، کاربرد موادی با قابلیت تحریک مکانیسم‌های دفاعی گیاهان که خطرات زیست محیطی نداشته باشند، مطلوب به‌نظر می‌رسد. بر همین اساس در تحقیق حاضر امکان القاء مقاومت میزبانی در نخود علیه بیماری‌های ذکر شده با محلول‌های 0 و 200 و 400 پی پی ام کیتوزان و سالیسیلیک اسید (SA) به‌صورت اسپری برگی و (آبیاری خاک با کیتوزان) مورد بررسی قرار گرفت. غلظت‌های مختلف SAتاثیری در کاهش شدت پوسیدگی ریشه ایجاد نکردند اما غلظت 400پی پی ام آن در کاهش جزئی علائم پژمردگی و بهبود پارامتر‌های رشد (وزن خشک و تر کل و ریشه و طول ریشه) موثر بود. غلظت 200 پی پی ام کیتوزان باعث کاهش نسبی پوسیدگی ریشه و غلظت 400 پی پی ام آن باعث کنترل پژمردگی و بهبود پارامتر‌های رشد گردیدند. میزان SAآزاد داخل بافت گیاهان تیمار شده با SA + Fusarium oxysporum f. sp. ciceri با استفاده از روش HPLC اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد در این تیمار SA آزاد داخل بافت تا 168 ساعت پس از تلقیح کاهش یافته و در نتیجه علائم پژمردگی به-تدریج ظاهر گردید. فعالیت آنزیم‌های کیتیناز و β-1و4گلوکاناز و مقدار ترکیبات فنولی کل موجود در برگ‌های نخود به‌عنوان برخی از شاخص‌های مقاومت در چهار زمان 168 ،96 ،48 ،0 ساعت پس از تلقیح بررسی شد. غلظت‌های مختلف SAو کیتوزان باعث القاء جزئی این شاخص‌ها شده اما اثر کنترلی موثری بر بیماری پوسیدگی ریشه نداشتند. بیشترین میزان این شاخص‌ها در تیمار 400 پی پی ام کیتوزان + Fusarium oxysporum f. sp. ciceriو در 168 ساعت پس از تلقیح مشاهده شد. نتایج نشان می‌دهد کاربرد کیتوزان می‌تواند نقش مهمی در افزایش مقاومت گیاه نخود در برابر پژمردگی فوزاریومی ناشی از این قارچ ایفا کند لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/76267c9460c52535faa1f5a0d9835058 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15530 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت