| چکیده : | گویش¬های جنوبی زبان کردی از ناشناخته¬ترین گونه¬های این زبان هستند. فقدان پژوهش¬های نظامند در خصوص این گویش¬ها سبب شده بسیاری از خصوصیات آن¬ها در سطوح مختلف واجشناختی، صرفی و نحوی ناشناخته بماند. پژوهش حاضر درصدد است تا توالی صفات مرتبط با «اندازه»، «رنگ»، و «ملیت» را در گویش¬ کلهری، به مثابه یکی از اصلی¬ترین گونه¬های کردی جنوبی، در چارچوب رویکرد کارتوگرافی و مشخصاً براساس آرای (2010) Cinque تحلیل نماید. به باور (2010) Cinque توالی صفات در همۀ زبان¬های دنیا از یک الگوی جهانی پیروی می¬کنند و دیگر توالی¬های صفات از مشتقات همان توالی پایه هستند. جمع آوری داده‌ها در این پژوهش با بهره‌گیری از پرسشنامه از پیش‌ساخته و مصاحبه از گویشوران صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی و تحلیل توالی¬های مورد استفاده گویشوران در گویش کلهری، نشان داد که توالی رایج و بی¬نشان در این گویش نیز همسو با توالی ثابت مورد ادعای (2010) Cinque به عنوان توالی پایه از بیشترین بسامد برخوردار است. با این وجود، بررسی داده‌ها حاکی از این واقعیت تجربی بود که سایر توالی¬ها نیز از فراوانی قابل توجهی برخوردار هستند و از منظر توانش زبانی اهل زبان به عنوان الگوهای «نسبتاً» کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه، با فرض بی‌نشان بودن پربسامدترین توالی، به تحلیل و تبیین شیوه اشتقاق سایر توالی‌ها پرداخته شد. مشخصاً، در تحلیل پیشنهادی، استدلال شد که توالی‌های مشتق از توالی پایه حاصل کانونی‌سازی صفت‌های مشخص و به تبع آن جابجایی نحوی و محدودیت‌های حاکم بر بازنمایی ساختارهای نحوی حاصل از این جابجایی‌هاست. با این تبیین، ضمن صحه گذاشتن بر امکان جهان شمول بودن توالی پیشنهادی چینکوئه (2010)Cinque ، نشان داده شد که در زبانهایی که مستقلاً از انعطاف ساختاری در حاشیه چپ برخوردارند امکان جابجایی این توالی پایه بیشتر و پربسامدتر است
The southern dialects of the Kurdish language are among the most unknown varieties of this language. The lack of systematic research about these dialects has caused many of their characteristics to remain unknown at different phonological, morphological and syntactic levels. The current research aims to determine the sequence of adjective related to "size", "color", and "nationality" in the Kalhori dialect, as one of the main southern Kurdish varieties, in the framework of the cartographic approach and specifically based on Cinque (2010)). According to Cinque (2010), sequences of attributes in all languages of the world follow a universal pattern and other sequences of attributes are derivatives of the same basic sequence. Data collection in this research was done using a pre-made questionnaire and interviews with speakers. The results of the investigation and analysis of the sequences used by the speakers in the Kalhori dialect showed that the common and unmarked sequence in this dialect has the highest frequency in line with the fixed sequence claimed by Cinque (2010) as the basic sequence. Nevertheless, the examination of the data indicated the empirical fact that other sequences also have a significant frequency and are used as "relatively" useful patterns from the perspective of the linguistic ability of the native speakers. In the following, assuming that the most frequent sequence is unsigned, the method of derivation of other sequences was analyzed and explained. Specifically, in the proposed analysis, it was argued that the sequences derived from the basic sequence are the result of the focalization of specific attributes and, accordingly, the syntactic displacement and the restrictions governing the representation of the syntactic structures resulting from these displacements. With this explanation, while validating the universal possibility of Cinque's proposed order (2010), it was shown that in languages that independently have structural flexibility in the left periphery, it is possible to move this base sequence more and more frequently |
مرتب سازی پالایش جستجو
