| نوع مدرک: | برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری |
| سرشناسه | ضیع اجلال ، مریم، نویسنده |
| عنوان : | بررسی علل بین المللی شدن مسأله کردها در خاورمیانه [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] |
| تکرار نام مولف : | پدیدآور: مریم ضیع اجلال استاد راهنما: عبدالله رمضان‌زاده استاد مشاور: حمیرا مشیرزاد |
| ناشر: | تهران [ایران] : دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی |
| سال نشر : | 1383 |
| یادداشت | رشته: علوم سیاسی - روابط بین‌الملل |
| شناسه افزوده : | رمضان‌زاده ، عبدالله، استاد راهنما مشیرزاده ، حمیرا، استاد مشاور |
| توصیفگرها | بحران قومی، ناسیونالیسم، بین المللی کردن، کردستان(منطقه)، کرد، خاورمیانه، قومیت، (Ethnic crisis, Nationalism,Kurd, Middle East,ethnicity, Internationalization, Kurdista (region |
| چکیده : | بحران قومی ، بحرانی است داخلی که بدوامر میان دو کنش گر اصلی یعنی دولت و گروه قومی در گیر شکل می گیرد و دولتی که بر سرزمینی مرکب از دو یا چند گروه قومی حاکم است و گروه قومی که به خود آگاهی قویم رسیده است . مشاهده بحران های قومی نشان می‌دهد . علی رغم اینکه این بحران ها در ابتدا در چهارچوب مرزهای یک کشور و بین دو کنش گر اصلی شکل می گیرند ، ولی به سرعت با دخالت کنش گران خارجی ابعادی بین المللی پیدا می کنند . کنش گران خارجی که شامل سازمان های بین المللی دولتی و غیر دولتی ، کشورهای همسایه ، قدرت های بزرگ و گروه های قومی مشابه می شوند با اهداف و انگیزه های مختلفی به مداخله در بحران قومی می پردازند. اما عاملی که منجر به این مداخله می شود دعوت دو کنش گر اصلی از کنش گران خارجی برای مداخله در بحران قومی است . این دعوت یا به صورت مستقیم و با اهداف کسب مشروعیت بین المللی ، جلب حمایت مالی یا نظامی ، جلب افکار عمومی جهانی و ناتوانی دو کنش گر اصلی از نتیجه گیری از بحران و خاتمه دادن به آن صورت می گیرد و یا به صورت دعوت غیر مستقیم از کنش گران خارجی است که نتیجه اتخاذ راهبردهای خاص از جانب دو کنش گر اصلی برای مدیریت بحران قومی است . اتخاذ راهبردهایی چون همانند سازی، سرکوب و نسل کشی از جانب دولت ها و یا گروه های قومی و یا درخوست خودمختاری یا تجزیه کامل و استقلال از جانب گروه قومی ، به دلیل اینکه بحران را وارد مراحل حاد خود می کند ، منجر به مداخله خارجی در بحران و در نتیجه بین المللی شدن آن می شود . مساله کردها در خاورمیانه به عنوان یک بحران قومی که چهار کشور بزرگ منطقه یعنی ایران ، عراق، ترکیه و سوریه را درگیر نموده در این چهار چوب تحلیلی قابل بررسی است. چهار کشور فوق و نیز گروه های قومی کرد به عنوان دو کنش گر اصلی بحران محسوب می شوند . بحرانی که با مداخله کنش گران خارجی صورتی بین المللی به خود گرفته است . ایالات متحده، شوروی سابق و انگلستان به عنوان قدرت های بزرگ مداخله کننده در بحران ، سازمان ملل متحد و سازمان های منطقه ای همانند اتحادیه اروپا و سازمان های غیر دولتی فعال در زمینه حقوق بشر همانند دیده بان حقوق بشر، در کنار چهار کشور درگیر به عنوان کشورهای همسایه و احزاب و گروه های کرد ساکن در دیگر کشورها ، کنش گران خارجی مداخله کننده در بحران هستند که با دعوت دو کنش گر اصلی وارد بحران شده اند. دعوت مستقیم از کنش گران خارجی عمدتا از جانب گروه های کرد و به دلیل نیاز آنها به جلب حمایت و کمک خارجی برای تقویت مواضع ضعیف ترشان در مقابل دولت های منطقه صورت گرفته است ، در حالی که دولت ها بیشتر تلاش کرده اند بحران را در درون مرزهای خود و بدون مداخله خارجی حل و فصل کنند، در مقابل دعوت غیر مستقیم از کنش گران خارجی نتیجه اتخاذ راهبردهای سلطه طلبان از جانب دولت های درگیر و نیز راهبردهای تجزیه طلبانه یا تلاش برای کسب خودمختاری از جانب گروه های کرد است که کنش گران دیگر ار به مداخله کشانده است |
| لینک فایل دیجیتالی : | https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/15b3732b95ca6fa9c8725a0a57a08cad |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14343 |
| زبان مدرک : | فارسی |
بررسی علل بین المللی شدن مسأله کردها در خاورمیانه [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1383) / ضیع اجلال ، مریم، نویسنده 