پژوهش حاضر به بررسی خطاهای نحوی در نوشتار دانش آموزان کرد زبان پایهی چهارم و پنجم ابتدایی می پردازد. با توجه به ناکافی بودن پژوهش های موجود در این زمینه و با توجه به اهمیت پرداختن به این مسئله، به منظور تدوین راهکارهای مناسب جهت آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان این پژوهش انجام گرفت. داده های تحقیق شامل هشتاد انشای نوشته شده توسط فارسی آموزان کرد زبان است. به طور کلی خطاهای نحوی در نوشتار فارسی آنان در چهار دسته طبقه بندی شده است:1-خطاهای بین زبانی2- خطاهای درون زبانی3- خطاهای ناشی از راهبردهای یادگیری3-خطاهای ناشی از روش ها و مواد آموزشی پس از تحلیل داده ها، نتایج پژوهش نشان داد که منبع اصلی خطاهای زبان آموزان، تأثیر زبان مادری آنهاست. بالاترین درصد خطاها، خطاهای مربوط به تصریف فعل است .همچنین خطاهای زبان آموزان پایهی چهارم در مقایسه با زبان آموزان پایه ی پنجم بیشتر بوده است