در رسالهی حاضر با عنوان «بررسی تطبیقی اشعار وفایی (شاعر کرد) با حافظ» در پنجاه غزل از هرکدام؛ به شیوههای تصویرپردازی در اشعار این دو شاعر و نمایاندن وجوه اشتراک و افتراق آنها، در حوزهی دانش بیان، پرداخته شده است. بدین منظور، صورخیالی که بسامد بیشتری دارند، اعم از تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه، در فصلهای مستقلی، بررسی شده است. فصل اوّل یا کلیّات، شامل مختصری از ادبیّات تطبیقی، زندگی و سبک اشعار حافظ و وفایی و تأثیرپذیری شاعران کرد از حافظ است. در فصلهای بعدی رساله، هر یک از صنایع بیانی که برشمردیم و نمونههای مربوط به آن، در چهار فصل مجزّا بررسی شد؛ بدینگونه که نخست شرحی کوتاه دربارهی هر یک از صورخیال ذکر شد، سپس فروعات آن به همراه شواهدی از هر دو شاعر مورد بررسی قرار گرفت. در بخش پایانی هم، نتایج و یافتههای رساله، به صورت مقایسهای، بیان گردید. روش کار بدینصورت بود که ابتدا 50 غزل از دو شاعر مورد نظر، بنابر شباهتهای تصویری، واژگانی یا مضمونی، انتخاب شد؛ سپس صوربیانی تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه، به روش فیشبرداری استخراج گشت؛ و در نهایت، بسامدی کلّی از این تصاویر شعری در کلّ ابیات برگزیده از هر شاعر، به دست آمد که تعداد و درصدهای هرکدام در پایان هر فصل و به صورت جداگانه، بر روی جدول و نمودارهایی(میلهای و دایرهای) نشان داده شد. با توجّه به شواهد و بعد جداول و نمودارهای تهیّه شده، از هر یک از صورخیال مورد نظر، در غزلهای وفایی و حافظ، آمار متفاوتی بدست آمدکه از رهگذر این آمار و ارقام میتوان درجه خیال-انگیزی در شعر این شاعران را مشخّص نمود. این آمار و بسامدها نشان میدهد که حافظ در شیوهی جانبخشی و استعارهپردازی توانمندی بیشتری دارد؛ در مقابل وفایی، بیش از سایر شیوههای تصویر-پرداری، در کاربرد تشبیه و بویژه تشبیه مضمر استادی و مهارت دارد. ولی به طور کلّی، شعر هر دو شاعر، از لحاظ انباشتگی و پراکندگی تصاویرخیال انگیز مشابهاند و به فرازنای خود رسیدهاند