دسترسی همگانی(OPAC) نام کتابخانه در اوپک

ویژگی های ساختواژی نحوی کردی جنوبی [پایان‌نامه دکتری تخصصی] (1399) / کریمی ، آمنه، نویسنده بازکردن لینک
نوع مدرک:برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری
سرشناسهکریمی ، آمنه، نویسنده
عنوان :ویژگی های ساختواژی نحوی کردی جنوبی [پایان‌نامه دکتری تخصصی]
تکرار نام مولف :پدیدآور: آمنه کریمی استاد راهنما: غلامحسین کریمی دوستان استاد مشاور: حبیب گوهری
ناشر:ایلام [ایران] : دانشگاه آزاد اسلامی و احد ایلام
سال نشر :1399
یادداشترشته: زبان‌شناسی - زبان‌شناسی همگانی
شناسه افزوده :کریمی دوستان ، غلامحسین، استاد راهنما
گوهری ، حبیب، استاد مشاور
توصیفگرهاویژگی های نحوی مورفی ، کردی جنوبی ، Syntactic features of Murphy, Southern Kurdish,
چکیده :هدف مطالعه حاضر، بررسی ویژگی‌های صرفی (ساختواژی)-نحوی کردی جنوبی است. این سازه‌ها به طور همزمان ویژگی‌هایی ساختواژی و نحوی دارند و مطالعه آن‌ها از طریق دو حوزه‌ی ساختواژه و نحو امکان‌پذیر است. کردی جنوبی، یکی از بخش‌های اصلی زبان کردی است که سخنگویان آن در قسمت-هایی از غرب کشور ایران (استان‌های کرمانشاه، ایلام، بیجار کردستان و بخشی از استان همدان) و بخش-هایی از شرق کشور عراق (در شهرهای خانقین، بدره، جسان، زرباتیه، جلولا و قسمت‌هایی از کلار، کفری، کوت و عماره و مناطق پیوسته به آن‌ها) سکونت دارند. هفت ‌زیربخش تعیین شده توسط فتاح (2000) به عنوان نمونه‌های مطالعه، مورد بررسی قرار گرفتند. بیجاری، کلیایی، لکی، کلهری، ملکشاهی، بدره‌ای و پهله‌ای گونه‌هایی هستند که در یک تقسیم‌بندی به عنوان زیربخش‌های کردی جنوبی معرفی شده‌اند (فتاح، 2000). داده‌های مطالعه از طریق مصاحبه، مشاهده و بررسی منابع مکتوب علمی گردآوری شد. مشارکت‌کنندگان این پژوهش، سخنگویان بومی گونه‌های مورد نظر بودند که اغلب موقعیت‌ها به زبان کردی تکلم می‌کردند. نتایج نشان داد که این گونه‌های زبانی در ویژگی‌هایی از جمله شمار، معرفگی، حالت و ... مشابه هستند. ویژگی‌های آوایی هر گونه و همچنین تأثیراتی که از گونه‌های مجاور پذیرفته‌اند، باعث ایجاد تفاوت‌های صوری در واژگان این زیربخش‌ها و ایجاد تکواژگونه‌های مختلف برای یک تکواژ خاص شده است. با این وجود نیز، می‌توان نتیجه گرفت که هفت گونه‌ی بیجاری، کلیایی، لکی، کلهری، ملکشاهی، بدره‌ای و پهله‌ای در اغلب ویژگی‌های ساختواژی- نحوی مشترک هستند. میزان شباهت‌ها در گونه‌های مجاور، بیش از گونه‌های غیرمجاور است. این گونه‌ها وندهایی (پیشوند، میانوند و پسوند) دارند که در فرآیندهای وندافزایی از آن‌ها بهره می‌گیرند. فرآیند مطابقه نیز از طریق پسوندهای خاصی صورت می‌گیرد. این پسوندها در هر گونه بر اساس شرایط آوایی، ممکن است صورت‌های متفاوتی داشته باشند. گاهی بعضی از وندهای مشترک در هر گونه، میزبان‌های خاصی دارند و از این طریق برای بیان مفاهیم خاص به کار می‌روند اما از نظر نقشی عموماً مشابه هم هستند. یافته‌ها همچنین نشان دادند که پدیده‌ی مجاورت به عنوان عاملی اساسی در ایجاد نقاط مشترک در میان گونه‌ها، ایفای نقش می‌کند اگرچه شباهت‌های قابل توجهی در حوزه‌های غیر مجاور نیز مشاهده شد
لینک فایل دیجیتالی :https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/8bd579832ef80cdf9e15a7e72e8bb6dc
لینک ثابت رکورد:../opac/index.php?lvl=record_display&id=14795
زبان مدرک :فارسی
شماره ثبتشماره بازیابینام عام موادمحل نگهداریوضعیت ثبتوضعیت امانت
فاقد شماره ثبت