| نوع مدرک: | برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری |
| سرشناسه | عزیزی ، محمد، نویسنده |
| عنوان : | دستور فضا در کردی [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] |
| تکرار نام مولف : | پدیدآور: محمد عزیزی استاد راهنما: رحمان ویسی حصار |
| ناشر: | سنندج [ایران] : دانشگاه کردستان، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی |
| سال نشر : | 1398 |
| یادداشت | رشته: زبان‌شناسی - زبان‌شناسی همگانی |
| شناسه افزوده : | ویسی حصار ، رحمان، استاد راهنما |
| توصیفگرها | زبان شناسی شناختی ، مفهوم سازی فضا ، زبان کردی ، چهارچوب های ارجاعی ، اشاره گر ، حروف اضافه ، افعال حرکتی ، طرحواره های تصویری ، Cognitive linguistics, space conceptualization, Kurdish language, reference frameworks, pointers, prepositions, verb movement, visual schemas, |
| چکیده : | پژوهش حاضر به بررسی مفهوم‌سازی فضا در زبان کردی پرداخته و عناصر زبانی مورد استفاده در این زمینه را مورد بررسی قرار می‌دهد. ارتباط این عناصر زبانی با نظام شناختی گویشوران و تعین جایگاه رده‌شناختی زبان کردی در میان سایر زبان‌ها از دیگر اهداف این پژوهش است. اهمیت پژوهش حاضر در نشان دادن رابطه‌ی بین زبان و شناخت است و ضرورت آن ناشی از این است که تاکنون تحقیقی در زمینه مفهوم‌سازی فضا در زبان کردی انجام نشده است و این تحقیق می‌تواند دربرگیرنده‌ی نتایج تازه‌ای باشد. در این راستا، دیدگاه لوینسون (2006، 2003) در مورد تقسیم‌بندی حوزه‌های فضایی به عنوان مبنای نظری مورد استفاده قرار گرفته است. لوینسون حوزه‌ی فضا را به دو بخش پویایی و ایستایی تقسیم می‌کند که بخش پویایی دربرگیرنده‌ی مفهوم حرکت، در افعال حرکتی است. بخش ایستایی با توجه به اینکه گوینده در تعین و توصیف مکان اشیاء دارای زاویه دید یا فاقد آن باشد، به دو زیرمجموعه‌ی دارای زاویه دید و بدون زاویه دید تقسیم‌بندی می‌شود. زیرمجموعه بدون زاویه دید شامل موضع مکان‌شناسی و زیرمجموعه‌ی دارای زاویه دید دربرگیرنده مفهوم چهارچوب‌های ارجاعی است، که خود به سه زیرمجموعه‌ی: ارجاع ذاتی، ارجاع نسبی و ارجاع مطلق تقسیم. داده‌های زبانی این تحقیق از انجام پرسشنامه‌های مختلف و شم زبانی نویسنده جمع‌آوری شده است. این پژوهش به توصیف و بررسی اشاره‌گرهای مکانی، حروف اضافه‌ی دارای معانی مکان، افعال حرکتی و ساختارهای مورد استفاده برای چهارچوب‌های ارجاعی در زبان کردی و نقش آن‌ها در انتقال مفاهیم مکانی پرداخته است. در این پژوهش تفاوت اشاره‌گرها در کدگذاری فاصله را نشان داده‌ایم و با توجه به معانی مکانی حروف اضافه‌ی مرکب تقسیم‌بندی چهارگانه‌ی تازه‌ای ارائه کرده‌ایم. کدگذاری شیوه و مسیر حرکت در افعال حرکتی را بررسی کرده و نشان داده‌ایم زبان کردی در یک پیوستار به سمت زبانهای قمر-محور میل دارد. گویشوران زبان کردی به صورت غالب از چهارچوب‌های ارجاعی ذاتی و نسبی استفاده می‌کنند و این مسئله در پیوند با انجام دادن افعال غیرزبانی آن‌ها نیز قرار دارد. در پایان با توجه به مفاهیم مکانی مطرح شده، جایگاه زبان کردی را از لحاظ رده‌شناسی نشان داده‌ایم |
| لینک فایل دیجیتالی : | https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/c6278b1f45e94254d04d9dc161e7dc3b |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14857 |
| زبان مدرک : | فارسی |
دستور فضا در کردی [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1398) / عزیزی ، محمد، نویسنده 