نوع مدرک: | برنامهها و فایلهای کامپیوتری |
سرشناسه | محمدنژاد ، پشمینه، نویسنده |
عنوان : | مقایسه پوشش گیاهی در مراتع و دیمزارهای رهاشدهی همجوار [پایاننامه کارشناسیارشد] |
تکرار نام مولف : | پدیدآور: پشمینه محمدنژاد استاد راهنما: پرویز کرمی استاد راهنما: حامد جنیدی جعفری |
ناشر: | سنندج [ایران] : دانشگاه کردستان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی |
سال نشر : | 1398 |
یادداشت | رشته: مدیریت اجرایی ـ استراتژی - اصلاح و احیای مرتع |
شناسه افزوده : | کرمی ، پرویز، استاد راهنما جنیدی جعفری ، حامد، استاد مشاور |
توصیفگرها | تغییر کاربری اراضی ، دیمزار رها شده ، تنوع گونه ای ، ترکیب گیاهی ، مراتع کردستان ، Land use change, abandoned dryland, species diversity, plant composition, Kurdistan rangelands, |
چکیده : | تغییر کاربری اراضی مرتعی یکی از مهمترین تهدیدات اکوسیستمهای مرتعی است که این تخریب و تغییر کاربری اراضی میتواند اجزای اکوسیستمها را تحت تأثیر قرار دهد و حفاظت از این اکوسیستمها را با مخاطراتی مواجه کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر تغییر کاربری و مقایسه ترکیب و تنوع گیاهی در مراتع و دیمزارهای رها شدهی سه منطقه کیلک، صلوات آباد و سراب قامیش، در شهرستان سنندج بود. بدین منظور در هر کاربری 3 ترانسکت به طول 100 متر بصورت تصادفی در منطقه مستقر و بر روی هر ترانسکت 10 پلات یک متر مربعی با فاصله 10 متر انتخاب شد، که در مجموع تعداد 180 پلات (90 پلات در دیمزار رهاشده، 90 پلات در مرتع) برداشت گردید. در هر پلات درصد پوشش گیاهی کل، درصد خاک لخت، درصد سنگ و سنگریزه و لاشبرگ گیاهی و همچنین درصد پوشش مربوط به هر گونه اندازهگیری و ثبت شد. با استفاده از نرم افزارPAST شاخصهای مربوط به غنا، تنوع و یکنواختی محاسبه گردید. به منظور مقایسه آماری هر یک از پارامترها از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که از مجموع 116 گونه جمع آوری شده، تعداد 61 گونه در دو کاربری مشترک بودند و 37 گونه در اراضی مرتعی وجود داشتند که در اراضی تبدیل شده یافت نشدند و در عوض 18 گونه جدید در اراضی رها شده ظهور یافته بودند که در مراتع همجوار وجود نداشتند. نتایج نشان داد که بین شاخصهای غنا و تنوع در دو کاربری اختلاف معنیدار وجود داشت اما در شاخص یکنواختی این اختلاف معنیدار نبود. همچنین نتایج آنالیز واریانس نشان داد که بین پارامترهای پوشش گیاهی، سنگ و سنگریزه و لاشبرگ در مرتع و دیمزار رها شده در سطح 5 درصد اختلاف معنیداری وجود داشت اما در پارامتر خاک لخت این اختلاف معنیدار نبود. تولید گیاهی در دو کاربری مرتع و دیمزار رها شده از اختلاف معنیداری برخوردار نبود. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغییر کاربری مرتع به اراضی کشاورزی باعث کاهش غنا، تنوع و یکنواختی در این اراضی شده است و گسترش فعالیتهای کشاورزی بر روی اکوسیستمهای مرتعی میتواند تغییر در ترکیب گونهای و هجوم گراس-های یکساله و غیر خوشخوراک و کاهش گیاهان با ارزش مرتعی و علوفهای را در پی داشته باشد |
لینک فایل دیجیتالی : | https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/9448012d0f831b2be11b7f3d5b6cd6a2 |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14954 |
زبان مدرک : | فارسی |