| نوع مدرک: | برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری |
| سرشناسه | قادری ، پرویز، نویسنده |
| عنوان : | پترولوژی بازالت‌های جوان مناطق کوه سیاه و طهمورث، جنوب بیجار-کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] |
| تکرار نام مولف : | پدیدآور: پرویز قادری استاد راهنما: منیر مجرد آلمان‌آباد |
| ناشر: | ارومیه [ایران] : دانشگاه ارومیه، دانشکده علوم |
| سال نشر : | 1395 |
| یادداشت | موضوع: زمین شناسی
رشته: زمین‌شناسی - سنگ‌شناسی (پترولوژی) |
| شناسه افزوده : | مجرد آلمان‌آباد ، منیر، استاد راهنما |
| توصیفگرها | طهمورث (بیجار) ، سنگ شناسی ، بازالت ، کردستان (استان) ، زمین شیمی ، کواترنری ، آتشفشان ، Tahmurt (Bijar), petrology, basalt, Kurdistan (province), geochemistry, Quaternary, volcano |
| چکیده : | مناطق مورد مطالعه، در جنوب ورقه‌ی 1:100000 بیجار، واقع در استان کردستان، با مختصات جغرافیایی "57 '28 °47 طول شرقی و "37 '46 °35 عرض شمالی (کوه سیاه) و "11 '37 °47 طول شرقی و "43 '41 °35 عرض شمالی (طهمورث) قرار دارد. هر دو این آتشفشان‌ها (به سن کواترنر) بر روی واحدهای آهکی و مارنی پیلیوسن قرارگرفته و از لحاظ زمین ساختاری، جزء پهنه‌ی ساختاری سنندج - سیرجان می-باشند. قدیمی‌ترین سنگ‌های مشاهده شده در منطقه اسلیت، شیل و ولکانیک های کرتاسه هستند و واحدهای سنگی جوانتر (بیشتر سنگ آهک‌های میوسن) با یک پی کنگلومرایی بر روی آنها قرار گرفته‌اند. در این ناحیه سنگ‌های وابسته به کرتاسه، اولیگوسن، میوسن و کواترنر دیده می‌شود. فنوکریست‌های این سنگ‌ها شامل اولیوین، کلینوپیروکسن، اورتوپیروکسن و تیغک‌هایی از جنس بلورهای پلاژیوکلاز اند. کانی‌های تیره این سنگ‌ها نیز شامل آمفیبول، بیوتیت و کانی های اپک هستند. زمینه‌ی این سنگ‌های عمدتاً از میکرولیت‌هایی از جنس پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن‌های ریزبلور تشکیل شده است بافت سنگ‌های منطقه گلومروپروفیریتیک - اینترسرتال و پرفیریتیک- وزیکولار با زمینه‌ی شیشه‌ای اکسیدشده بوده و در زمینه‌ی سنگ بافت میکرولیت، که گاهی میکرولیت‌‌ها حالت جریانی نسبتاً خوبی از خود نشان می‌دهند، دیده می‌شود. این سنگ‌های بازیک از آلکالی بازالت تا هاوائیت (نمونه‌های کوه سیاه) و تراکی بازالت تا آلکالی بازالت (نمونه‌های طهمورث) متغیر است و از نظر سری، سرشتی آلکالن و شوشونیتی دارند. این سنگ‌های متاآلومین، از نظر محیط تکتونیکی، متعلق به بازالت‌های درون صفحه‌ای هستند. بر اساس مطالعات ژئوشیمی، نرخ ذوب بخشی برای این سنگ‌ها حدود 1 - 5 درصد می‌باشد و عمل ذوب در محدوده‌ی گارنت - اسپینل لرزولیت، که در عمق حدود 100 کیلومتری زمین قرار دارد، انجام می‌شود. در نمودار‌های الگوی REE نرمالیز شده به کندریت، الگوی پراکندگی عناصر خاکی نادر در نمونه‌های مورد مطالعه موازی می‌باشد و سنگ‌های منطقه از عناصر کمیاب سبک LREE غنی‌شدگی و از عناصر کمیاب سنگین HREE تهی‌شدگی نشان می‌دهند. دو احتمال را برای غنی‌شدگی نمونه‌های LREE می‌توان در نظر گرفت: یکی این که چون LREEها ناسازگارتر ازHREE ها هستند، ممکن است در اثر تحولات ماگمایی (عمق زیاد و درصد ذوب بخشی کم) در سنگ‌های منطقه متمرکز شده باشند. عامل دیگری که باعث غنی‌شدگی سنگ‌های یک ناحیه از LREE می‌شود این است که این سنگ‌ها در مناطق فرورانش تشکیل‌شده باشند. تهی‌شدگی قابل توجه این سنگ‌ها از HREE را می‌توان به باقی ماندن گارنت در فاز تفاله و عدم مشارکت این کانی در فرایند تولید مذاب دانست. در نمودار‌های عنکبوتی نرمالیز شده به گوشته‌ی اولیه، بازالت‌های منطقه نسبت به عناصر LILE و LREEغنی‌شدگی و نسبت به عناصر HFSEو HREEتهی‌شدگی نشان می‌دهند، که این نشانه‌ی کم بودن درجه HREE نسبت به LREE است. دلیل تهی‌شدگی از HREE در بازالت‌های منطقه ذوب بخشی منشاء و باقی ماندن گارنت در فاز تفاله و عدم مشارکت این کانی در فرایند ذوب بخشی است. چون عمق ذوب بخشی زیاد است لذا گارنت از نوع پیروپ و کلینوپیرکسن دارای درصد بیشتری بوده و این کانی‌ها مانع از خروج HREE به مذاب بخشی می‌شوند، بنابراین آلکالی بازالت‌ها از HREE تهی هستند |
| لینک فایل دیجیتالی : | https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/f03b65343332a4ada0debfd5bfc03500 |
| لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15772 |
| زبان مدرک : | فارسی |
پترولوژی بازالت‌های جوان مناطق کوه سیاه و طهمورث، جنوب بیجار-کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1395) / قادری ، پرویز، نویسنده 