نوع مدرک: | برنامهها و فایلهای کامپیوتری |
سرشناسه | فتحی ، چیمن، نویسنده |
عنوان : | «اَبَرانسان» در بینش شعری فروغ فرخزاد و ژیلا حسینی: در رهیافت «زن دیونیزوسی» نیچه ای |
تکرار نام مولف : | چیمن فتحی |
ناشر: | دانشگاه کردستان، پژوهشکده کردستان شناسی، پژوهشنامه ادبیات کردی |
سال نشر : | 1400 |
صفحه شمار: | دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 12 اسفند 1400 صفحه 213-229 |
توصیفگرها | فروغ فرخزاد ژیلا حسینی ابرمرد زن دیونیزوسی نیچه |
چکیده : | فروغ فرخزاد (1313-1345) و ژیلا حسینی (1343- 1375) اگرچه به دو زبان متفاوت فارسی و کُردی و نیز در فضای فرهنگی و دورههای تاریخی متفاوت شعر سرودهاند، هر دو از زنان هنرمند روشنفکر معاصر ایرانی بهشمار میآیند که شعرشان در بستری تراژیک و غیرتئوریک، هماوا با گفتمان پسافمینیسم، در پی پذیرش «کلیت انسانی» و «گذار فمینیستی» از فمینیسم منفی به مثبت، و سرانجام با «گذاری نیهیلیستی»، به دقیقۀ «آفرینش» ابرانسانی میرسد که معادل «خواست قدرتِ» «زن دیونیزوسی» نیچهای است و در نبرد با جزمیتهای دوآلیسمی فرهنگ سنتی مردسالار و افراطگراییهای فمینیسم مدرن، که هردو ناقض کلیت انسانیاند، روی مینماید. این مقاله به روشی تحلیلی- توصیفی به بازتاب «بینش تراژیک» این دو شاعر در کیفیت رویکرد آندو به «متافیزیک» در انواع «بیان عصیانآمیز»، و مفهوم پایانیِ «عشق به سرنوشت» میپردازد و به این نتیجه میرسد که با وجود تفاوتهایی نسبی و گاه معنادار، که ژیلا را بهمثابۀ شاعر متأخّر از اصطلاحاً: «اضطراب تأثیر» از فروغ، بهمثابۀ شاعر متقدّم میرهاند، آنها را در نبرد با فجایع و مصائب زندگی بر بنیاد «دگردیسی جان» نیچهای، بهویژه در بینشی طغیانگر و بیانی غرّشگون، و توجیه زیباشناختی و تصدیق خرسندانۀ تمامیت زندگی، همراه و هماوا میکند و بدینترتیب از این زنان، ابرانسان آفرینشگر میسازد |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15836 |
زبان مدرک : | فارسی |