| چکیده : | نوشتن به یک زبان، یکی از راه¬های حفظ آن زبان است و نوشتار، الگوهای خاص خود را دارد. در رسانه¬های نوشتاری گونۀ زبانی کردی جنوبی، شواهدی از فقدان یک روش یکدست در نوشتار، به ویژه از نظر قواعد دستورزبان، به چشم می¬خورد. این تفاوت¬ها در واقع در حد تفاوت¬های لهجه¬ای در این گونۀ زبانی است، اما همین تفاوت¬های اندک، به واسطۀ نام¬گذاری¬های متعدد، باعث ایجاد نگرش واگرایانه در میان گویشوران شده¬است. آموزش به زبان مادری که یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است، در گرو برنامه¬ریزی و آماده¬سازی منابع آموزشی است.این مهم در گرو دست¬یابی به قواعدی کلی و یک دست است که بتوان بر مبنای آن، کتب آموزشی این گونۀ زبانی را تدوین کرده و آن را به یک برنامۀ آموزشی تبدیل نمود. با دست یافتن به یک گونۀ نوشتاری معیار، آموزش زبان آسان شده و محتملاً تقویت¬کنندۀ احساس تعلق نمودن همۀ گویشوران این گونۀ زبانی، به یک گونۀ زبانی واحد خواهد بود. به این منظور، پژوهش حاضر در بستر نظری دست به برنامه¬ریزی زبان زده است. اساس برنامه¬ریزی زبانی این پژوهش، تمرکز بر صرف فعل در نوشتار گونۀ زبانی کردی جنوبی است که در دو مرحلۀ گردآوری اطلاعات و برنامه¬ریزی انجام می-گیرد. در مرحلۀ گردآوری اطلاعات، صرف مصدرهای کردن، دادن، دیدن، آمدن، آوردن، شنیدن، توانستن، خواستن و گفتن در زمان¬های گذشتۀ ساده، حال کامل، گذشتۀ استمراری، گذشتۀ کامل، گذشتۀ التزامی، حال اخباری و حال التزامی تهیه شده است و در مرحلۀ برنامه‌ریزی، از طریق واج¬شناسی زایشی صورت¬های زیرساختی این تنوعات مشخص شده¬اند و در نتیجه به کمک صورت¬های زیرساختی، جمعیت گویشوران هریک از صورت¬های روساختی و نگاهی به الگوهای پربسامد در رسانه¬های نوشتاری و در چارچوب ویژگی¬های زبانی مجموعۀ زبان کردی و شاخه¬های آن، الگویی پیشنهادی برای صرف فعل در نوشتار معیار گونۀ زبانی کردی جنوبی به دست آمد
One of the ways keeping a language is to write that language. Writing has its own specific patterns. There is evidence of a lack of a well-defined approach in Southern Kurdish writing, especially in terms of grammatical rules. These differences are similar to dialectal differences in this language variety. But because of numerous nominations, these small differences have led to divergent attitudes among speakers. Education in the mother tongue is one of the fundamental principles of human rights. It depends on planning and preparing of educational resources. It is important to achieve a definitive rule to be able to compile textbooks and turn it into an educational program. By achieving a standard writing style, language learning will be facilitated and it will probably reinforce the sense of belonging of all speakers of this variety to a single language variety. For this purpose, the aim of the present study was to investigate language planning in the theoretical context. In this study, the basis of language planning is to focus on the use of verb in the writing system of the Southern Kurdish carried out in two stages of data collection and planning. In data collection stage, the focus of this study is on the conjugation of verbs; such as see, come, bring, give, hear, be able, and say in the simple past, present perfect, past continuous, past perfect tenses, past and present subjunctive mood and present indicative mood. In the planning stage, the deep structure forms of these variations have been identified through generative phonology. As a result, a suggestive pattern was obtained for the inflection of verbs in the standard writing of the Southern Kurdish. This pattern was defined based on deep structure forms, surface structure forms and the most frequent patterns in the media. The provided pattern is in accordance with linguistic features of this Kurdish dialect and its branches |
برنامه‌ریزی زبان و کارکرد آن در تصریف فعل در نوشتار کردی جنوبی (کردی کلهری) (پایان نامه) (1399 = 2021) / جعفری‌مهر ، انسیه، 