| چکیده : | در این پژوهش گروه فعلی در گویش اردلانی سنندجی به عنوان یکی از گویش‌های کردی سورانی بر اساس نظریه‌ی ساختواژه‌ی توزیعی مورد بررسی قرار می‌گیرد. نظریه‌ی ساختواژه‌ی توزیعی مبتنی بر نظریات هله)1990(و مارانتز 1995(و)1988، جدیدترین رویکرد صرف زایشی است و زیرمجموعه‌ی برنامه‌ی کمینه‌گرا محسوب می‌شود. رعایت سلسله مراتب نحوی، اختصاصی‌شدگی و درج مؤخر از مفاهیم اساسی این نظریه به شمار می‌روند. از دیگر فرآیندهای مهم در نظریه‌ی مذکور، انشقاق، ادغام، ترکیب ساختواژی، تهی‌سازی، حرکت نزولی و جابه‌جایی موضعی هستند. این پژوهش پس از تبیین توزیع موضوع‌های فعل و جایگاه آنها در گروه، به توصیف و تحلیل عناصر واژی نحوی و چگونگی ارتباط این عناصر با ستاک فعل می‌پردازد و سپس انواع فعل را از دیدگاه‌های مختلف بررسی می‌کند. با عنایت به اهمیت واژه‌بست‌ها و خصوصا نقش آنها در ساخت‌های کنایی، بخشی از تحلیل به واژه‌بست‌گزینی و روابط نحوی واژه‌بست‌ها با سایر اجزاء جمله اختصاص داده شده است. با توجه به مشخصه‌ی تصریف قوی در زبان کردی، مسئله‌ی ارتقاء فعل مطرح می‌شود بنابراین نگارنده ناگزیر می‌گردد علاوه بر تحلیل داده‌ها در چارچوب نظریه‌ی ساختواژه‌ی توزیعی، نحوه‌ی اشتقاق ساخت‌های فاعلی مفعولی و کنایی را بر اساس برنامه‌ی کمینه‌گرا نیز بررسی کند. این بررسی به ارائه‌ی الگوهای متفاوتی برای ساخت‌های مذکور منجر می‌شود و اهمیت وجود نظریه‌ی ساختواژه‌ی توزیعی در کنار برنامه‌ی کمینه‌گرا را برای توجیه اشتقاق ساخت‌های کنایی آشکار می‌کند و مشخص می‌شود که ساختواژه‌ی توزیعی از کفایت توضیحی لازم برای تبیین داده‌های گویش اردلانی برخوردار است. کلیدواژه‌ها: گویش اردلانی سنندجی، گروه فعلی، ساختواژه‌ی توزیعی، مشخصه‌های واژی-نحوی، ساخت کنایی، واژه‌بست‌گزینی، تصریف قوی
This research is a Distributed Morphology approach to the verb phrase in Ardalani, a dialect of Sorani Kurdish spoken in Sanandaj. Distributed Morphology is the latest approach to generative morphology and it is a branch of the Minimalist Program. Among the essential concepts of this theory are syntactic hierarchical structure, undrespecification and late insertion with, fission, fusion, merger, impoverishment, lowering and local dislocation being its other significant processes. After explaining the arguments and assessing their distribution in the verb phrase, this research is going to identify the morphosyntactic featuers of the verb and the way they relate to the verb stem. The next step is to classify the verbs from different viewpoints. Due to the particular significance of clitics in ergative structures, a part of section four is devoted to cliticization wherein syntactic relationship of clitics to arguments and other elements of the sentences is clarified. Since Kurdish is an inflectional language with a strong T (T contains a strong tense affix), this research deals with the verb raise, i.e. the movement of verb from VP to TP. Therefore the author has had to take a Minimalist approach towards the data too, which results in presenting two different patterns for nominative-accusative on the one hand and ergative structures on the other. Consequently, it is being clarified that the Minimalist Program can not explain the derivation of ergative structures by itself, rather Distributed Morphology is necessary to explain the morphologic operations in such structures. Finally it is proved that Distributed Morphology theory has the explainatory validity to analyze the data of Ardalani dialect. Keywords: Ardalani dialect of Sanandaj, verb phrase, Distributed Morphology, morphosyntactic features, ergative structures, cliticization, inflection |
بررسی ساختمان گروه فعلی در زبان کردی گویش اردلانی سنندجی بر پایه‌ی نظریه‌ی ساختواژه‌ی توزیعی (پایان نامه) / شهدائی ، کژال، نویسنده 