| چکیده : | ادبیات متعهد همواره منعکس‌کننده جهت‌گیری‌ها و اندیشه‌های مبارزان علیه حکومت‌های استبدادی بوده است. وجود رویدادهای عرصه اجتماعی و سیاسی زمینه مشترکی را در ادبیّات فارسی و کُردی برای حضور شاعران در این حیطه فراهم کرده است. اشعار سیاوش کسرایی، اسماعیل شاهرودی، عبدالله گوران و دلزار نیز از جهت زمینه اجتماعی، سیاسی، محتوا، فنون و راهبردهای زبانی در حوزه ادبیّات انتقادی و به ویژه در چارچوب ایدئولوژی چپ قرار می‌گیرند. در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی ضمن توصیف و تحلیل تکنیک‌های مهم و کلیدی در زمینه بازتاب واقعیت و آرمان در اشعار چهار شاعر مذکور، ایدئولوژی‌ها و سازوکارهای مختلف ادبی و ایدئولوژیک آنها توضیح و تبیین نموده و مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. بررسی اشعار ایشان نشان می‌دهد که هر چهار شاعر، با استفاده از زبان شعری و خلق گفتمان انتقادی، پیوند ظریفی بین واقعیت و آرمان برقرار کرده‌اند و از رهگذر آن در مسیر آگاهی‌بخشی به ملت، از مبارزان پیشگام بوده‌اند. همچنین ساختار زبانی و مفهومی گفتمان‌های شکل گرفته از اشعار آنان نیز حاکی از آن است که این شاعران در کنار تعهد به مبارزه و انتقاد با استفاده از استراتژی‌های زبانی و قدرت تأثیرگذاری آن، گفتمان انتقادی یکدستی را در برابر سطله استبداد خلق کرده‌اند. گفتمان غالب در اشعار آنان با هدف پیروزی مبازران، ارائه راهکار مقاومت و اعتراض و ترسیم افق‌های رهایی بنا شده است. به موازات این گفتمان، گفتمان مسلط دیگری در شعر آنان وجود دارد که برای بازنمایی تلخی‌های نظام حکومت و با هدف مشروعیت‌زدایی از سلطه حاکمان صورت‌بندی شده‌است
Committed literature has always reflected the orientations and ideas of fighters against authoritarian regimes. The existence of social and political events has provided a common ground in Persian and Kurdish literature for the presence of poets in this field. The poems of Siavash Kasraei, Ismail Shahroudi, Abdullah Goran and Delzar are also in the critical field in terms of social, political context, content and language strategies, and especially in the framework of leftist ideology. In the present study, using analytical-descriptive method, while recognizing important and key techniques in the field of reflecting reality and ideals in the poems of four poets, their different ideologies and literary and ideological mechanisms are identified and analyzed. An examination of their poems shows that all four poets, by using poetic language and creating critical discourse, have established a delicate connection between reality and ideal, and through it, have been pioneers in the path of enlightening the fighting nation. Also, the linguistic and conceptual structure of the discourses formed in their poems indicate that these poets, in addition to the commitment to struggle and criticism using language strategies and its power of influence, have created an integrated critical discourse system against the tyranny. The dominant discourse in their poems is based on the victory of the fighters, offering a solution to resistance and protest, and drawing horizons of liberation. In addition, another dominant discourse in their poems reflects the bitterness of the government system with the aim of legitimizing the domination of the rulers
یعکس الأدب الملتزم دائمًا توجهات وأفکار المقاتلین ضد الأنظمة الاستبدادیة. لقد وفر وجود الأحداث الاجتماعیة والسیاسیة أرضیة مشترکة فی الأدب الفارسی والکردی لتواجد الشعراء فی هذا المجال. کما أن قصائد سیافاش کسرائی وإسماعیل شهرودی وعبدالله گوران ودلزار هی أیضًا فی الحقل النقدی من حیث السیاق الاجتماعی والسیاسی والمحتوى واستراتیجیات اللغة، وخاصة فی إطار الأیدیولوجیة الیساریة. فی هذه الدراسة، یتم استخدام المنهج الوصفی التحلیلی، مع التعرف على التقنیات المهمة والرئیسیة فی مجال عکس الواقع والمثل العلیا فی قصائد الشعراء الأربعة، وآلیاتهم الأدبیة والأیدیولوجیة وتحلیلها. یُظهر فحص قصائدهم أن الشعراء الأربعة جمیعًا، باستخدام اللغة الشعریة وخلق الخطاب النقدی، قد أقاموا علاقة دقیقة بین الواقع والمثل الأعلى، وکانوا من خلالها روادًا فی مجال توعیة الأمة المتحاربة. کما أن البنیة اللغویة والمفاهیمیة للخطابات آلتی تشکلت فی قصائدهم تشیر إلى أن هؤلاء الشعراء، بالإضافة إلى الالتزام بالنضال والنقد باستخدام استراتیجیات اللغة وقوة تأثیرها، قد خلقوا نظام خطاب نقدی متکامل ضد الاستبداد. والخطاب المهیمن فی قصائدهم یقوم على انتصار المقاتلین وتقدیم حل للمقاومة والاحتجاج ورسم آفاق التحریر. بالإضافة إلى ذلک، یعکس خطاب مهیمن آخر فی قصائدهم مرارة نظام الحکم بهدف إضفاء الشرعیة على هیمنة الحکام |
بازنمایى واقعیت وآرمان در شعر چپ‌گرایی نو فارسی و کردی (اسماعیل شاهرودی، سیاوش کسرایی، عبدالله گوران و احمد دلزار) (پایان نامه) (1400) / عزیز مصطفی ، امید، 