| چکیده : | در این پایان¬نامه ساختار موضوعی اسم¬فعل در کردی اردلانی مورد بررسی و کنکاش قرار می‌گیرد. ساختار موضوعی در اشاره به اطلاعات واژگانی یک محمول در رابطه با موضوع¬های آن به¬کار برده می¬شود، و ویژگی¬های نحوی و معنایی موضوع¬ها و نیز شیوه¬ی نگاشت آن¬ها توسط ساختار موضوعی مشخص می¬گردد. مطالعات بسیاری در خصوص ساختار موضوعی محمول¬های فعلی صورت گرفته است، با این حال مطالعه¬ی محمول¬های غیرفعلی به مراتب کم¬تر مورد توجه واقع شده است. یکی از محمول‌های غیرفعلی اسم‌فعل است که به دلیل ماهیت مقوله‌ای دوگانه دارای ویژگی‌های اسمی و فعلی است. فضای نحوی¬ای که ساختار موضوعی اسم¬فعل در آن نگاشت می¬شود گروه معرف است، لذا تجلی نحوی موضوع¬های اسم-فعل¬ با تجلی نحوی موضوع‌های فعل متناظر با آن¬ها متفاوت است. با توجه به محدودیت‌های فضای نحوی گروه معرف در زبان کردی اردلانی (به دلیل حضور ساختار اضافه) مسئله¬ی نحوه¬ی نگاشت موضوع‌های اسم‌فعل و محدودیت‌های حاکم بر ساختار موضوعی آن اهمیت می‌یابد؛ چراکه دستیابی به فضای نگاشت فراگیر که فرافکنی‌های نحوی مختلف را پوشش دهد یک غایت مطلوب نظری در رویکردهای زایشی به ساختار موضوعی است. در این پژوهش، نخست اسم¬فعل¬ها بر پایه¬ی فعلی که از آن مشتق می¬شوند به چهار دسته¬ی پادکنایی، پادمفعولی، دو ظرفیتی و سه ظرفیتی تقسیم می¬شوند. سپس با مفروض پنداشتن رویکرد انباشتی به ساختار رویدادی در نحو و انگاره¬ی صرف توزیعی، مختصات، ویژگی‌ها و محدودیت‌های ناظر بر روابط موضوع-محمول در اسم‌فعل‌های کردی اردلانی مورد بررسی قرار می‌گیرد. با استدلال¬های نظری و به کمک شواهد تجربی مشخص می¬شود که در اسم‌فعل‌های پادکنایی موضوع بیرونی به شکل اضافه به اسم فعل می‌پیوندد و قابلیت انضمام ندارد .در خصوص اسم¬فعل¬های پادمفعولی نشان داده می‌شود که موضوع درونی هم به صورت اضافه و هم انضمامی می‌تواند حضور داشته باشد. سپس استدلال می¬شود که در خصوص اسم¬فعل¬های متعدی دو صورت وجود دارد: موضوع درونی می‌تواند به صورت اضافه حضور یابد و موضوع بیرونی قابلیت حضور ندارد؛ یا اینکه موضوع بیرونی در حالت اضافه و موضوع درونی انضمامی است. در آخرین دسته از اسم¬فعل¬های کردی اردلانی، موضوع درونی هدف به صورت گروه حرف اضافه است و قابلیت بازبینی مشخصه¬ی EPP و ارتقا به جایگاه فاعل را ندارد. هم¬چنین این موضوع به دلیل این¬که دارای فرافکنی بیشینه است، نمی¬تواند به اسم¬فعل منضم شود. دو موضوع دیگر اسم¬فعل¬های سه ظرفیتی همانند موضوع¬ها در دیگر اسم¬فعل¬ها عمل می¬نمایند
In this thesis, the argument structure of deverbal nouns in Ardalani Kurdish is examined and analyzed. Argument structure is used to refer to the lexical information of a predicate in relation to its arguments. In addition, the syntactic and semantic features of the arguments are determined, as well as their mapping approach, by the argument structure. Many studies have been done on the argument structure of verbal predicates. However, the study of non-verbal predicates has received far less attention. One of the non-verbal predicates is deverbal noun, which has nominal and verbal properties due to its dual categorial nature. The syntactic space in which the argument structure of a deverbal noun is mapped is the Determiner Phrase (DP), thus the syntactic manifestation of the arguments of deverbal nouns is different from the syntactic manifestation of the arguments of the corresponding verbs. Due to the syntactic space limitations of the DP in Ardalani Kurdish (due to the presence of Ezafe Construction), the issue of how to map the arguments of a deverbal noun and the limitations governing its argument structure is important because achieving a comprehensive mapping space that covers different syntactic projections is a desirable theoretical goal in generative approaches to argument structure. In this study, first, deverbal nouns are divided into four categories based on the verb from which they are derived: unergative, unaccusative, two-place predicate, and three-place predicate deverbal nouns. Then, assuming the Compositional Approach to the event structure in syntax and Distributive Morphology Concept, the coordinates, features, and limitations of argument-predicate relations in Ardalani Kurdish deverbal nouns are examined. According to theoretical arguments and the help of empirical evidence, it is shown that in unergative deverbal nouns the external argument is instantiated as Ezafe to the deverbal noun and it cannot be incorporated. Regarding the unaccusative deverbal nouns, it is shown that the internal argument can be present both as Ezafe and as it is incorporated. It is then argued that there are two forms regarding transitive deverbal nouns: the internal argument can be instantiated as Ezafe and the external argument cannot be present, or the external argument is instantiated as Ezafe and the internal argument is incorporated. In the last category of Ardalani Kurdish deverbal nouns, the Goal is in the form of a Preposition Phrase and does not have the ability to check the EPP feature and upgrade to the subject position. Also, this argument is not capable of being incorporated into the deverbal noun since it has the maximum projection. The other two arguments of ditransitive deverbal nouns act in the same way as arguments in the other deverbal nouns |
ساختار موضوعی اسم فعل در کردی اردلانی (پایان نامه) (1399) / تیشه گران ، نیاز، 