| چکیده : | روایت تاریخی نه امری غیرمعضل‌زا و خودبسنده، بلکه کنشی است که به‌واسطه‌ی گفتمان‌هایی که به روایت می‌پردازند و مشروط بر صورت‌بندی‌های اجتماعی-نهادی ویژه‌ای هستند، تولید و بازتولید می‌شود. این یکی از مفروضه‌‌‌های اساسیِ پژوهش حاضر در بررسی روایت‌‌ها و ضدروایت‌های تاریخی در متون تاریخ‌نگارانه و ادبی است. روایت‌های تاریخی مسلط در این پژوهش، عبارت‌اند از گفتمان شرق‌شناسی (اروپامحورانه) و ناسیونالیسم ایرانی که درون جغرافیای مدرنیته‌ی استعماری سربرآوردند. مدعای اصلی این است که گفتمان‌های مذکور، مبتنی بر موضعی فرادستانه، و به‌میانجی سیاست نوشتار خاصی به روایت از کٌرد می‌پردازند، که نتیجه‌ی آن حذف صدا و موقعیت‌های فرودستی آن‌ها است. ایده‌ی اصلی این است که ادبیات به‌مثابه عملی واسازانه، با بنیان‌نهادن یک ضدروایت، مدعی بازخواست تاریخی می‌شود. برهمین‌سیاق، اصلی‌ترین پرسش عبارت است از این‌که رمان کٌردی به‌مدد چه سیاست نوشتار و استراتژی‌هایی، روایت تاریخی از موقعیت فرودستی را بنیان می‌نهد و چگونه از رهگذر منازعه با روایت‌های مسلط، امکان برآمدن ضدروایت را فراهم می‌سازد. برهمین سیاق، بینش و روش مطالعات پسااستعماری و نیز منظومه‌ی مفهمومی فرودستان، به‌مثابه امکانی تحلیلی برای پژوهش در روایت‌های تاریخی، مورد استفاده قرار گرفت و با استفاده از نقشه‌راه واسازی به‌مثابه روش‌شناسی پژوهش، به بررسی و تحلیل روایت دو رمان کٌردیِ «گولی شوران» (گٌلِ شٌران) و «زینوی به‌ته‌م» (گردنه‌ی مه‌آلود) پرداخته شد. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که رمان‌های مورد بررسی با بازداستانی‌کردن رخداد‌های تروماتیک، نام‌گذاری، سیاسی‌کردن طبیعت و سیاسی‌کردن فولکلور به داستان زندگی‌های محذوف می‌پردازند. تاریخی‌کردن موقعیتِ فرودستی، یکی دیگر از سیاست‌های نوشتار رمان‌ها است که هم از منظر تاریخ فرودستان به روایت می‌پردازد و هم وجهی از بیان‌های فرودستیِ مسکوت‌گذاشته‌شده‌ی تاریخی را به‌صدا درمی‌آورد. همچنین، رمان‌ها با ساخت تقابل‌ها و سلسله‌‌مراتب خاص خود، هم به واسازی تقابل‌های روایت‌های مسلط پرداخته و هم به بازسازی تاریخی می‌گرایند. گولی شوران به‌مدد ایدئولوژی ملی‌گراییِ فرهنگی به بازقلمروسازی تاریخ برو‌ن‌افتادگان پرداخته و زینوی به‌ته‌م به‌میانجی ملی‌گراییِ رهایی‌بخش، درصدد روایت در لابه‌لای سطور روایت‌نشده‌ی روایت‌های مسلط است. سرآخر این‌که، تحلیل روایت رمان‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها، بیان و صدای موقعیت فرودستیِ کٌرد را درون ملی‌گرایی فردوست می‌جویند. فرمی نمادین برای بازپس‌گیری موقعیت تاریخی و صدای مسکوت گذاشته‌شده‌ای که با توجه به موقعیت فرودستی مردم کٌرد درون وضعیت پسااستعماری عصر حاضر، فضای مفهومی فرودست و صورت‌بندی مسئله ملت و ملی‌گرایی را درون این قسم از مطالعات نظری به چالش و بازنگری فرا می‌خواند
Historical narration is not non-problematic and self-sufficient, but is an action that is produced and reproduced by means of narrator discourses that is based on particular socio-institutional formations. This is one of the basic assumptions of the present research in the study of historical narratives and anti-narratives in historiography and literary texts. The dominant historical narratives in this study were the Orientalism discourse (Eurocentric) and Iranian nationalism that is appeared in the geography of colonial modernity. The main claim is that these discourses, based on a dominant position and a special politics of writing narrate the Kurds, as a result elemination of sound and their subaltern positions. The main idea is that, literature, as a deconstructive practice, by establishing an anti-narration claims to be a historical interrogation. The main question is how the Kurdish novel, in terms of both written policies and strategies, establishes a historical narrative of subaltern position, and how through struggle with dominant narratives allows for the emergence of anti-narration. By this way the insight and the method of postcolonial studies, as well as the conceptual system of subalterns, was used as an analytical possibility for research in historical narratives. Also, using the method of deconstruction as the methodology of the research, the narrative of the two Kurdish novel "Goli Shuran" (Shurans flower) and "Zinuwi Batam" (foggy gorge) were investigated. The results of the analiyzes show that the novels by re-fictionlizing the traumatic events, the naming, politicizing the nature, and the politicizing the folklore concerned with the story of the eleminated lifes. The historicization of subaltern position is another novelistic writing policies that narrates from the perspective of the subaltern history, as well as make sound of some modes of silent subaltern expressions. Also, the novels, by constructing their own oppositions and hierarchies, are also deconstructing the contradictions of dominant narratives, as well as historical reconstruction. Goli Shuran, in the context of the ideology of cultural nationalism, has achieved historical territorization of the excluded people, and Zinew batam by means of emancipatory nationalism, is seeking to narrate along the lines of the unnarrated lines of dominant narratives. Finally, the narrative analysis of the novels shows that they seek the expression and voice of subaltern position within subaltern nationalism. A symbolic form for the reversal of the historical situation and the silent voice, which, in view of the subordinate position of the Kurdish people in the post-colonial situation of the present age, calls for a subjective conceptual space and the formulation of the issue of national and nationality into a challenge and a review of this kind of theoretical studies |
بازسازی تاریخی فرودستان در رمان کردی: ارائه یک واسازی (پایان نامه) (1396) / محمودی ، جهانگیر، نویسنده 