نوع مدرک: | متون چاپی |
سرشناسه | شریعتی ، مهناز، نویسنده |
عنوان : | بررسی تطبیقی شعر نو کردی و فارسی (با توجه به اشعار نیما یوشیج و عبدالله گوران) (پایان نامه) |
تکرار نام مولف : | مهناز شریعتی |
ناشر: | سنندج : کردستان |
سال نشر : | 1389 |
ناشر دیگر : | ادبیات و زبانهای خارجی |
صفحه شمار: | ط، 91ص |
ویژگی : | جدول + یک لوح فشرده |
یادداشت | زبان: فارسی |
کتابنامه،واژه نامه و نمایه | کتابنامه: ص. 91-90 |
توصیفگرها | وزن عروضی ندارد وزن هجایی شعر نو گوران نیما |
چکیده : | چکیده نیما یوشیج و عبدالله گوران ، پدید آورندگان راستین شعر نو در زبان های فارسی و کردی، مسیر مشابهی را در جریان نوگرایی خود در عرصهی شعر پیمودند؛ از این نظر، که هر دو شاعر کار خود را با سرودن شعر سنتی آغاز کردند، سپس با ایجاد تغییر در قافیه، شعر نیمه سنتی سرودند و در نهایت شعر نو را پدید آوردند. نیما و گوران شیفتهی سادگی کلام شعر بودند و با نزدیک کردن شعر به نمایش نامه و روایی کردن آن، سعی داشتند زبان شعر را به زبان واقعی مردم نزدیک سازند. از این شاعران می توان به عنوان شاعران اجتماعی یاد کرد زیرا مسائل اجتماعی و سیاسی آن روزگار تاثیر عمیقی بر شعر آن ها گذاشته است. هر دو شاعر شیفتهی طبیعت هستند، نگاه تازه به طبیعت و استفاده نمادین از واژه های موجود در طبیعت برای بیان مفاهیم، از ویژگیهای بارز آن ها در این زمینه به شمار می آید. تفاوت قابل توجهی که این دو شاعر با هم دارند از این نظر است که گوران به اوزان هجایی توجه ویژهای داشته و بیشترین تلاش خود را در جریان نوگرایی به این اوزان معطوف ساخته است، در حالی که اوزان هجایی در شعر نیما هیچ جایگاهی ندارند. واژگان کلیدی: نیما، گوران، شعر نو، وزن هجایی، وزن عروضی ندارد
Abstract Nima yushij and Abdollah Guran are both creators of modern poetry in Persian and Kurdish literature respectively and they paved the same path in renovation of poetry. Both of them started their works with classic poetry then manipulated rhyme and created semi classic works finally turned in to modern poetry by ignoring principalls of classic poetry. They employed dramatic elements and simple language to create an intimacy between poetry and people. We can also name these poets as social poets. Hence they considered social and political issues in their works. Both of them were infatuated with nature, they had a new approach to ward it and tried to use symbolic terms to express the characteristic of it. And the remarkable difference between this is about Guran uses alliteration and rhythm and tries to use meters to renovate his poetry while Nima ignores them. Key words: Nima . Guran. Modern poetry. Rhythm, rhyme |
لینک فایل دیجیتالی : | https://libapp.uok.ac.ir/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=1 [...] |
لینک ثابت رکورد: | ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15909 |
زبان مدرک : | فارسی |