نتایج مرتبط با این ناشر

ویژگی های ساختواژی نحوی کردی جنوبی [پایان‌نامه دکتری تخصصی] (1399) / کریمی ، آمنه، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه کریمی ، آمنه، نویسنده عنوان : ویژگی های ساختواژی نحوی کردی جنوبی [پایان‌نامه دکتری تخصصی] تکرار نام مولف : پدیدآور: آمنه کریمی استاد راهنما: غلامحسین کریمی دوستان استاد مشاور: حبیب گوهری ناشر: ایلام [ایران] : دانشگاه آزاد اسلامی و احد ایلام سال نشر : 1399 یادداشت رشته: زبان‌شناسی - زبان‌شناسی همگانی شناسه افزوده : کریمی دوستان ، غلامحسین، استاد راهنما گوهری ، حبیب، استاد مشاور توصیفگرها ویژگی های نحوی مورفی ، کردی جنوبی ، Syntactic features of Murphy, Southern Kurdish, چکیده : هدف مطالعه حاضر، بررسی ویژگی‌های صرفی (ساختواژی)-نحوی کردی جنوبی است. این سازه‌ها به طور همزمان ویژگی‌هایی ساختواژی و نحوی دارند و مطالعه آن‌ها از طریق دو حوزه‌ی ساختواژه و نحو امکان‌پذیر است. کردی جنوبی، یکی از بخش‌های اصلی زبان کردی است که سخنگویان آن در قسمت-هایی از غرب کشور ایران (استان‌های کرمانشاه، ایلام، بیجار کردستان و بخشی از استان همدان) و بخش-هایی از شرق کشور عراق (در شهرهای خانقین، بدره، جسان، زرباتیه، جلولا و قسمت‌هایی از کلار، کفری، کوت و عماره و مناطق پیوسته به آن‌ها) سکونت دارند. هفت ‌زیربخش تعیین شده توسط فتاح (2000) به عنوان نمونه‌های مطالعه، مورد بررسی قرار گرفتند. بیجاری، کلیایی، لکی، کلهری، ملکشاهی، بدره‌ای و پهله‌ای گونه‌هایی هستند که در یک تقسیم‌بندی به عنوان زیربخش‌های کردی جنوبی معرفی شده‌اند (فتاح، 2000). داده‌های مطالعه از طریق مصاحبه، مشاهده و بررسی منابع مکتوب علمی گردآوری شد. مشارکت‌کنندگان این پژوهش، سخنگویان بومی گونه‌های مورد نظر بودند که اغلب موقعیت‌ها به زبان کردی تکلم می‌کردند. نتایج نشان داد که این گونه‌های زبانی در ویژگی‌هایی از جمله شمار، معرفگی، حالت و ... مشابه هستند. ویژگی‌های آوایی هر گونه و همچنین تأثیراتی که از گونه‌های مجاور پذیرفته‌اند، باعث ایجاد تفاوت‌های صوری در واژگان این زیربخش‌ها و ایجاد تکواژگونه‌های مختلف برای یک تکواژ خاص شده است. با این وجود نیز، می‌توان نتیجه گرفت که هفت گونه‌ی بیجاری، کلیایی، لکی، کلهری، ملکشاهی، بدره‌ای و پهله‌ای در اغلب ویژگی‌های ساختواژی- نحوی مشترک هستند. میزان شباهت‌ها در گونه‌های مجاور، بیش از گونه‌های غیرمجاور است. این گونه‌ها وندهایی (پیشوند، میانوند و پسوند) دارند که در فرآیندهای وندافزایی از آن‌ها بهره می‌گیرند. فرآیند مطابقه نیز از طریق پسوندهای خاصی صورت می‌گیرد. این پسوندها در هر گونه بر اساس شرایط آوایی، ممکن است صورت‌های متفاوتی داشته باشند. گاهی بعضی از وندهای مشترک در هر گونه، میزبان‌های خاصی دارند و از این طریق برای بیان مفاهیم خاص به کار می‌روند اما از نظر نقشی عموماً مشابه هم هستند. یافته‌ها همچنین نشان دادند که پدیده‌ی مجاورت به عنوان عاملی اساسی در ایجاد نقاط مشترک در میان گونه‌ها، ایفای نقش می‌کند اگرچه شباهت‌های قابل توجهی در حوزه‌های غیر مجاور نیز مشاهده شد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/8bd579832ef80cdf9e15a7e72e8bb6dc لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14795 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

بررسی میزان وام‌گیری واژگانی در کردی کلهری از زبان فارسی [پایان‌نامه دکتری تخصصی(PHD)]] (1399) / جمالی نصاری ، شهرام، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه جمالی نصاری ، شهرام، نویسنده عنوان : بررسی میزان وام‌گیری واژگانی در کردی کلهری از زبان فارسی [پایان‌نامه دکتری تخصصی(PHD)]] تکرار نام مولف : پدیدآور: شهرام جمالی نصاری استاد راهنما: حبیب گوهری استاد مشاور: طیبه خوشبخت ناشر: ایلام [ایران] : دانشگاه آزاد اسلامی و احد ایلام سال نشر : 1399 یادداشت رشته: زبان‌شناسی - زبان‌شناسی همگانی شناسه افزوده : گوهری ، حبیب، استاد راهنما خوشبخت ، طیبه، استاد مشاور توصیفگرها وام گیری ، کردی کلهری ، مقولات واژگانی ، مقولات نقشی ، تماس زبانی ، Borrowing, Kalhori Kurdish, Vocabulary Categories, Role Categories, Language Contact, چکیده : این پژوهش با هدف بررسی میزان استفاده افراد کرد زبان از واژه های بومی در مقابل وام‌واژه های معادل فارسی آنها در کردی کلهری صورت گرفته است. تمامی مقولات اسم، فعل، صفت و قید، حرف اضافه، عبارات ربطی، ضمائر و غیره در کردی کلهری مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود در کدام مقوله گویشوران کردی کلهری بیشتر از واژه‌های بومی (یا وام‌واژه فارسی) استفاده می‌کنند. از لحاظ روش تحقیق، این پژوهش کمی و توصیفی است. میوسکن (1981 و 1988) و تریفرز دالر (2010) به عنوان چارچوب اصلی مورد استناد قرار گرفته‌اند. برای تحقق این هدف، از ابزار پرسشنامه استفاده گردید که به صورت مصاحبه مورد استفاده قرار گرفت. این فهرست شامل 339 گویه (کلمه) است. این پرسشنامه باید در بین افراد کردزبان توزیع شوند. چون در بین افراد یکدستی و همگونی وجود ندارد، لذا آنها بر اساس متغیرهای سن، جنسیت و تحصیلات طبقه‌بندی شدند تا میزان استفاده از کلمات بومی و قرضی در هر گروه مشخص شود. بر اساس سه متغیر فوق، افراد شرکت‌کننده به هشت گروه تقسیم شدند: مردان/ زنان باسواد جوان، مردان/ زنان با سواد مسن، مردان/ زنان بی‌سواد جوان و مردان/ زنان بی‌سواد مسن. افراد شرکت-کننده باسواد در این پژوهش همگی دارای تحصیلات دانشگاهی هستند و افراد موسوم به بی‌سواد کسانی هستند که سواد خواندن و نوشتن ندارند، اما قادر هستند فارسی را به‌صورت روان تکلم نمایند. افراد جوان شرکت‌کننده در پژوهش بین محدوده سنی 20 تا 35 سال قرار داشتند و افراد مسن شرکت‌کننده بین 50 تا 70 هستند. برای شرکت در مصاحبه و پاسخ دادن به سوالات، از هر گروه 10 نفر و مجموعا 80 نفر به گویه‌های طراحی‌شده پاسخ دادند. پس از اطمینان از پایائی و روایی فهرست واژه‌های انتخاب شده، پژوهشگران خود داده‌های را جمع‌آوری نمودند. برای هر واژه چندین بافت در نظر گرفته می‌شد و از افراد خواسته می‌شد تا واژه مورد نظر (بومی یا معادل فارسی آن) را در آنجا انتخاب نمایند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار آماری اس‌پی-اس‌اس (نسخه 23)، داده‌ها مورد تحلیل قرار گرفتند. آنالیز واریانس سه عاملی مورد استفاده قرار گرفت تا رابطه بین متغیر وابسته پژوهش (انتخاب واژه کردی یا معادل فارسی آن) با متغیرهای مستقل پژوهش یعنی سن، جنسیت، و سطح تحصیلات مشخص گردد. سپس، نتایج بدست آمده در قالب نمودارها و جداولی در فصل چهارم ارائه شده‌اند. نتایج نشان می‌دهند که در همه مقولات بررسی‌شده، میزان استفاده از واژه‌های بومی بسیار بیشتر از وام‌واژه‌های معادل فارسی است. با این حال، در همه گروه های بررسی شده، میزانی از استفاده از واژه های فارسی (زبان غالب) نیز گزارش شده است. در ارتباط با زنان، نتایج نشان داد که اولا زنان باسواد جوان و مسن به ترتیب کمترین میزان استفاده از انواع کلمات کردی را به خود اختصاص داده‌اند. در مقابل، زنان بی‌سواد بالاترین میزان بهره‌گیری از واژه‌های کردی را به خود اختصاص داده‌اند. به همین ترتیب مردان باسواد نسبت به مردان بی‌سواد کمتر از واژه‌های کردی استفاده نموده‌اند. همچنین، مردان جوان نسبت به همتایان مسن خود تمایل بیشتری برای استفاده از واژه-های فارسی از خود نشان داده‌اند، هرچند این تمایل در میان مردان باسواد جوان نسبت به مردان بی‌سواد جوان بیشتر است. در همه مقولات بررسی‌شده شاهد تاثیرگذاری دو عامل تحصیلات و سن هستیم، درحالیکه تنوعات ناشی از جنسیت اغلب از لحاظ آماری معنی دار گزارش نشده‌اند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، در صورت نبودن خلاء، گویشوران زبان غالبا تمایل دارند که واژه بومی را بکار ببرند، البته ممکن شماری از افراد هم از وام‌واژه استفاده نمایند که در مطالعه حاضر سعی شد بر اساس متغیرهای جنسیت، سن و تحصیلات توجیه و تبیین شود. در این ارتباط، نتایج از تاثیرگذاری دو عامل تحصیلات و سن حکایت دارند. عامل جنسیت هم عملا منجر به تفاوت معنی‌داری در عملکرد افراد از لحاظ میزان استفاده از واژه‌های بومی یا وام‌واژه معادل فارسی آنها نشده است لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/7382876aec8771c5e5d7c1482a9df83d لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14866 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت