نتایج مرتبط با این ناشر

ارتباط پذیرفتاری مغناطیسی با ویژگی‌های ژئوشیمیایی برخی از سنگ‌های آذرین و خاک‌های توسعه‌یافته روی آنها در منطقه جنوب شرق استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1393) / کرمی ، مصطفی، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه کرمی ، مصطفی، نویسنده عنوان : ارتباط پذیرفتاری مغناطیسی با ویژگی‌های ژئوشیمیایی برخی از سنگ‌های آذرین و خاک‌های توسعه‌یافته روی آنها در منطقه جنوب شرق استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: مصطفی کرمی استاد راهنما: شمس‌اله ایوبی استاد مشاور: حسین خادمی ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1393 یادداشت موضوع: خاکشناسی رشته: مهندسی کشاورزی شناسه افزوده : ایوبی ، شمس‌اله، استاد راهنما خادمی ، حسین، استاد مشاور توصیفگرها خاک تقویت شده ، عنصر سنگین ، مغناطیس پذیری ، زمین شیمی ، سنگ آذرین ، کردستان (استان) ، خواص شیمیایی-فیزیکی خاک ، هوازدگی ، reinforced soil, heavy element, magnetism, geochemistry, igneous rock, Kurdistan (province), chemical-physical properties of soil, weathering چکیده : به دلیل تجمع عناصر سنگین در خاک و خطرات ناشی از آن، تشخیص نوع، منشأو پراکندگی این عناصر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. آلودگی خاک باعث کاهش کیفیت محیط زیست شده و سلامت موجودات زنده را به خطر می‌اندازد. معمولاً از روش‌های شیمیایی در بررسی آلودگی خاک استفاده می‌شود که روشی دشوار، پرهزینه و مخرب است ولی امروزه روش‌های جدید اندازه‌گیری به‌وسیله مغناطیس‌سنجی به‌عنوان یک روش مناسب برای ارزیابی آلودگی فلزات سنگین در خاک استفاده می‌شود که روشی سریع، ارزان و غیر مخرب است. با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی پیرامون وضعیت و پراکنش عناصر سنگین در خاک‌های استان کردستان، این پژوهش با هدف ارزیابی زیست‌محیطی غلظت کل برخی عناصر سنگین و تعیین عوامل موثر بر آنها در خاک‌های توسعه‌یافته بر روی برخی سنگ‌های آذرین(گابرو-بازالت، دیوریت گابرویی، گابرودیوریت، مونزودیوریت، اسپیلیت-بازالت، گرانیت و گرانیت پورفیری) در منطقه جنوب شرق استان کردستان و ارتباط آن با ویژگی‌های مغناطیسی خاک صورت گرفت. در مجموع از 76 نقطه خاک سطحی از عمق 10-0 سانتی‌متری از منطقه‌ای به وسعت 260 کیلومتر مربع نمونه‌برداری صورت گرفت. موقعیت نقاط نمونه‌برداری توسط دستگاه GPS تعیین شد و مواد مادری نمونه‌ها نیز با استفاده از نقشه زمین‌شناسی منطقه تعیین گردید. پس از آماده‌سازی نمونه‌های خاک و سنگ، مقدار پذیرفتاری مغناطیسی در در دو فرکانس kHz (χlf)0/46 kHzو4/6 (χhf) اندازه‌گیری شد و مقدار پذیرفتاری مغناطیسی وابسته به فرکانس (χfd) نیز با استفاده از معادله مربوطه محاسبه گردید. غلظت فلزات آهن، منگنز، مس، روی، سرب، نیکل، کبالت و کروم در نمونه‌های خاک و سنگ پس از عصاره‌گیری، با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد. عنصر سرب به دلیل غلظت کم و دقت پایین دستگاه قرائت نشد. برخی از ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی خاک شامل هدایت الکتریکی، pH، کربنات کلسیم معادل، ماده آلی و بافت خاک نیز در نمونه‌ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که در منطقه مورد مطالعه بین عناصر آهن، منگنز، نیکل، مس و کروم همبستگی مثبت و معنی‌داری با (χfd) وجود دارد که دلالت بر وجود ذرات سوپرپارا‌مگنتیک در منطقه دارد. بر اساس نتایج این پژوهش از اندازه‌گیری پذیرفتاری مغناطیسی وابسته به فرکانس می‌توان به عنوان شاخصی برای بررسی غیر مستقیم آلودگی برخی از فلزات سنگین در خاک استفاده کرد. مقدار پذیرفتاری مغناطیسی در همه خاک‌ها به استثنای خاک‌های توسعه‌یافته بر روی سنگ‌های مادری مونزودیورت و گابرودیوریت در مقایسه با سنگ مادری آن کاهش یافت. علت آن تخریب کانی‌های فرومغناطیس اولیه طی هوادیدگی و حذف آنها از خاکرخ می باشد. . در بین عناصر مورد مطالعه عنصر مس بیشترین غنی‌شدگی را دارد. عناصر نیکل و کروم دارای غنی‌شدگی متوسط و مابقی عناصر شاخص غنی‌شدگی پایینی دارند. عناصر نیکل و کبالت همبستگی مثبت و معنی‌داری با بخش سیلت خاک و همبستگی منفی و معنی‌داری با بخش شن خاک نشان داد. پذیرفتاری مغناطیسی وابسته به فرکانس همبستگی مثبتی را با بخش سیلت و همبستگی منفی با بخش شن نشان داد. همبستگی منفی و معنی-داری بین پذیرفتاری مغناطیسی با غلظت عناصر آهن، منگنز، نیکل و کروم موجود در خاک مشاهده شد. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین غلظت مس موجود در مواد مادری و خاک‌های توسعه‌یافته بر روی آنها مشاهده شد که نشان‌دهنده درجا بودن خاک‌ها و منشأ توارثی این عنصر در خاک است. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین عناصر موجود در مواد مادری برقرار بود. بین غلظت عناصر موجود در خاک‌های منطقه مورد مطالعه همبستگی مثبت و بالایی برقرار بود که نشان دهنده منشأ یکسان ورود این عناصر به خاک است. توزیع فراوانی فلزات اندازه‌گیری شده نشان می‌دهد که بر اساس حد استاندارد آلودگی هلند، نیکل بیشترین آلودگی (96/8درصد از نقاط مورد مطالعه) از نقاط را در منطقه دارد. در حالی که کبالت، مس، کروم و روی به ترتیب با 95/4، 23/1، 12/5 و 4/7درصد بیشتر از حد آلودگی هلند، بعد از نیکل قرار دارند. به طور کلی، غلظت کل Co، Ni، Fe، Mn و Cu در خاک‌های توسعه‌یافته بر روی مواد مادری گابرو-بازالت و غلظت عناصر روی و کروم به‌ترتیب در خاک‌های توسعه‌یافته بر روی مواد مادری گرانیت پورفیری و اسپیلیت-بازالت مشاهده شد. نتایج کلی تحقیق نشان دادکه پذیرفتاری مغناطیسی در فرکانس پایین و بالا در مناطق مورد مطالعه که دور از فعالیت‌های بشری و صنعتی قرار دارد نمی‌تواند به عنوان معیار قابل اعتمادی برای ارزیابی آلودگی خاک به عناصر سنگین مورد استفاده قرار گیرد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/599df51433246b4a1faae1c19f96b24b لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15238 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

آشکار‌سازی تغییرات زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1392) / صادقی ، مائده، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه صادقی ، مائده، نویسنده عنوان : آشکار‌سازی تغییرات زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: مائده صادقی استاد راهنما: منصوره ملکیان استاد مشاور: لقمان خداکرمی ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1392 یادداشت موضوع: مهندسی محیط زیست رشته: مهندسی منابع طبیعی - محیط‌زیست ـ زیستگاه‌ها و تنوع زیستی شناسه افزوده : ملکیان ، منصوره، استاد راهنما خداکرمی ، لقمان، استاد مشاور توصیفگرها سنجاب ایرانی ، زیستگاه ، کردستان (استان) ، تنوع زیستی ، کاربری زمین ، نصویربرداری ماهواره ای ، زاگرس ، آشکارسازی ، Iranian squirrel, habitat, Kurdistan (province), biodiversity, land use, satellite imaging, Zagros, detection چکیده : سنجاب ایرانی یکی از گونه‌هایی است که در سال‌های اخیر از تعداد آن‌ها نسبت به گذشته کاسته شدهاست. یکی از مهم‌ترین دلایل این کاهش شکار غیرمجاز این گونه و دست‌اندازی‌های انسان به زیستگاه این گونه‌ی می‌باشد. جنگل های زاگرس در استان کردستان یکی از زیستگاههای مهم این گونه در غرب کشور است . متأسفانه در سال‌های اخیر به دلیل فعالیت‌های انسانی، از کمیت و کیفیت این جنگل ها کاسته شده است. در این مطالعه تغییرات زیستگاه گونه‌ی مذکور در تعدادی از زیر‌حوزه‌های غرب کردستان با استفاده از فناوری سنجش از دور ، مورد ارزیابی قرار گرفت . برای نقشه‌سازی از تصاویر سنجنده TM ماهواره‌ی لندست مربوط به سال‌های 1366، 1379 و 1390 استفاده شد. پس از اطمینان از عدم وجود خطای هندسی و رادیومتریک در تصاویر، به دلیل کوهستانی بودن منطقه‌ی مطالعه بر روی تصاویر، تصحیح توپوگرافیک اعمال شد. سپس تصاویر رنگی کاذب با استفاده از باند‌های 2،3 و 4 تهیه و با توجه به طبقه‌بندی نظارت نشده و شناخت از منطقه، نمونه‌های تعلیمی از طبقات مد نظر تهیه شد. برای طبقه‌بندی بهتر، هر طبقه به طبقات خرد‌تر تفکیک شد و تفکیک‌پذیری طبقات مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 11 طبقه تحت عنوان اراضی کشاورزی و باغات (3طبقه)، جنگل پر‌تراکم (2طبقه)، جنگل با تراکم متوسط (1طبقه)، مخلوط مرتع وجنگل با تراکم کم (1 طبقه) و اراضی بدون پوشش گیاهی (4 طبقه) جدا شد. برای طبقه‌بندی نظارت شده از دو الگوریتم حداکثر احتمال و حداقل فاصله تا میانگین استفاده شد. با توجه به عدم توانایی طبقه‌بندی در تفکیک دریاچه‌ی زریوار و گیاهان آبزی پیرامون تالاب از دیگر طبقات پوشش گیاهی در منطقه، مرز دریاچه و پوشش گیاهی آن از تصاویر جدا و به صورت جداگانه طبقه‌بندی و بعداً به تصاویر طبقه‌بندی شده‌ی بقیه‌ی منطقه الحاق شد. سپس طبقات متعلق به یک گروه مجدداً طبقه بندی شد و نقشه نهایی پوشش منطقه در 7 طبقه اراضی بدون پوشش گیاهی، اراضی کشاورزی و باغات، جنگل پرتراکم، جنگل با تراکم متوسط، ترکیب مرتع و جنگل با تراکم کم، گیاه آبزی و آب تهیه شد. میزان صحت کلی نقشه‌های طبقه‌بندی شده به شیوه‌ی حداکثر احتمال برای سال‌های 1366، 1379 و 1390 به ترتیب 42/87، 84/84 و 71/88 و با روش حداقل فاصله تا میانگین به ترتیب 66/81، 32/80 و 29/81 به دست آمد. ضریب کاپا نیز برای سال‌های ذکر شده و با استفاده از روش حداکثر احتمال به ترتیب 84/0، 80/0 و 85/0و با استفاده از روش حداقل فاصله تا میانگین 76/0، 74/0 و 76/0 تعیین شد. نقشه‌ی مناطق حضور بالفعل سنجاب با استفاده از اطلاعات محیط‌بانان محیط زیست و مردم محلی تهیه شد. انطباق مناطق حضور سنجاب با نقشه‌های تهیه شده، حضور سنجاب در مناطق جنگلی پر‌تراکم و با تراکم متوسط را نشان داد. از سوی دیگر، پراکنش این گونه فقط در مناطق خاصی از جنگل‌های با تراکم زیاد و متوسط می‌باشد. برای تهیه‌ی نقشه‌ی زیستگاه گونه‌ی مذکور دو طبقه‌ی جنگل پر‌تراکم و جنگل با تراکم متوسط در یک گروه تحت عنوان مناطق زیستگاه بالقوه‌ی سنجاب و بقیه‌ی منطقه را تحت عنوان مناطق غیر زیستگاهی طبقه بندی شد در نهایت این نقشه‌ها تحت فرایند آشکار‌سازی تغییرات قرار گرفته و میزان افزایش و کاهش در زیستگاه‌های بالقوه این گونه تعیین شد. نتایج نشان داد که در طی این دوره بر وسعت مناطق زیستگاهی (مجموع دو طبقه‌ی جنگل پر‌تراکم و جنگل با تراکم متوسط) افزوده شده ولی بررسی نتایج آشکار‌سازی نقشه‌های پوشش_کاربری نشان داد که بر وسعت جنگل‌های با تراکم متوسط افزوده شد و در مقابل از وسعت جنگل‌های پر‌تراکم کاسته شده است. به عبارتی در طی این دوره 8/3083 هکتار از جنگل های پر‌تراکم و ارجح زیستگاه سنجاب کاسته شده است. ولی در مجموع حدود 3/45599 هکتار بر وسعت زیستگاه سنجاب یعنی دو طبقه‌ی جنگل پر‌تراکم و جنگل با تراکم متوسط افزوده شده است لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/8a9c65ae3885f254782e3e761a720c0f لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15332 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

تأثیر مدیریت‌های مختلف چرا بر خصوصیات خاک و تنوع گونه‌ای در منطقه حفاظت‌شده بیجار استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1392) / محمدی ، خالد، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه محمدی ، خالد، نویسنده عنوان : تأثیر مدیریت‌های مختلف چرا بر خصوصیات خاک و تنوع گونه‌ای در منطقه حفاظت‌شده بیجار استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: خالد محمدی استاد راهنما: مصطفی ترکش اصفهانی استاد راهنما: حمیدرضا کریم‌زاده استاد مشاور: محمدرضا وهابی ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1392 یادداشت موضوع: کشاورزی، عمومی و میان رشته ای رشته: مهندسی منابع طبیعی - مهندسی فناوری منابع طبیعی ـ مرتعداری شناسه افزوده : ترکش اصفهانی ، مصطفی، استاد راهنما کریم‌زاده ، حمیدرضا، استاد راهنما وهابی ، محمدرضا، استاد مشاور توصیفگرها بیجار ، تنوع گونه ها ، کردستان (استان) ، نظام های چرا ، خواص شیمیایی-فیزیکی خاک ، رتبه بندی ، نواحی حفاظت شده ، Bijar, diversity of species, Kurdistan (province), grazing systems, chemical-physical properties of soil, ranking, protected areas چکیده : مرتع یک اکوسیستم طبیعی است که در برگیرنده منابع عظیمی از ذخایر ژنتیکی و انواع مختلفی از گونه های گیاهی است که همواره این گوناگونی زیستی متضمن پایداری آن در مقابل عوامل متغیر محیطی ‌‌‌‌‌است. یکی از فشارهای مخرب فیزیکی بر عرصه مرتع که باعث کاهش تنوع و از بین رفتن عناصر گیاهی حساس می‌گردد، چرای مفرط دام می باشد. بررسی های زیادی نشان می‌دهد که چرای بیش از حد دام باعث کاهش تنوع گونه ای می‌گردد. ارزیابی اثرات ناشی از چرای انواع دام جهت یافتن خط مشی مدیریتی صحیح و اتخاذ یک استراتژی مناسب جهت دام گذاری در توسعه مراتع امری ضروری است. این تحقیق به منظور تعیین اثر مدیریت چرای انواع دام (حیات وحش ـ حیات وحش و دام اهلی ـ دام اهلی) بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و تنوع گونه ای انجام شد. در همین رابطه باحفظ تنوع گونه ای و نمایش پتانسیل‌های رویشی مراتع و معرفی خصوصیاتی از خاک که در اکوسیستم مرتعی گویای کیفیت خاک و تاثیر نوع مدیریت چرا باشد ، سه عرصه مدیریتی چرای متفاوت با شرایط اکولوژیک مشابه شامل منطقه امن (فقط تحت چرای حیات وحش) ، منطقه حفاظت شده (تحت چرای مشترک حیات وحش و دام اهلی) و منطقه آزاد (فقط تحت چرای دام اهلی) در منطقه حفاظت شده بیجار و مناطق همجوار آن واقع در شهرستان بیجار استان کردستان انتخاب گردید. در هر منطقه مطالعاتی درصد پوشش تاجی گونه های گیاهی تخمین زده شده و از روش حداقل سطح تعداد گونه هر منطقه بدست آمد و نمونه برداری خاک در زمان به صورت تصادفی ـ سیستماتیک از خاک سطحی و از عمق 0-10 و 10-30 سانتی متری در چهار تکرار در فواصل 50 متری و بیشتر از یکدیگر برداشته شد. در کل 24 نمونه خاک از افق های سطحی و عمقی برداشت گردید و پارامترهای بافت خاک ، وزن مخصوص ظاهری ، ماده آلی ، اسیدیته خاک ، هدایت الکتریکی ، نیتروژن کل و پتاسیم قابل جذب اندازه گیری شد. سپس عوامل ادافیکی ، انسانی و مدیریتی موثر بر هر یک از مکان های مورد مطالعه اندازه گیری شد و شاخص های غیرپارامتریک غنای گونه ای ، یکنواختی و تنوع گونه ای مورد محاسبه قرار گرفت. به منظور بررسی ارتباط گونه ها با عوامل محیطی از آنالیز داده های چند متغیره (روش رج بندی) استفاده شد. به منظور مقایسه میانگین های پارامترهای فوق الذکر در سه منطقه مورد مطالعه،آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام گرفت. نتایج حاکی از اختلاف معنی دار مناطق مورد مطالعه برای شاخص های غنای گونه ای (منهینیک و مارگالف) بود. براساس نتایج این مطالعه بهترین شاخص غنای گونه ای مارگالف می باشد. از بین شاخص های غیرپارامتریک تنوع گونه ای شاخص هیل N1 و شانون ـ وینر اختلاف معنی داری را در بین منطقه امن با منطقه حفاظت شده و منطقه آزاد نشان داد. بررسی ها نشان داد که مقدار ماده آلی ، نیتروژن کل ، پتاسیم قابل جذب در منطقه امن و حفاظت شده بیشتر از منطقه آزاد می باشد. همچنین چرای مستمر باعث افزایش وزن مخصوص ظاهری خاک ، اسیدیته خاک و کاهش نفوذپذیری خاک شده است. لذا حفاظت از منطقه باعث افزایش درصد پوشش گیاهی ، تنوع گونه ای بخصوص در منطقه امن شده است. با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ، مدیریت چرا بر هدایت الکتریکی و کاتیون های محلول تاثیر قابل ملاحظه ای نگذاشته است. بررسی ها بیان می کنند که اختلاف معنی داری بین مناطق مورد مطالعه، منطقه امن با منطقه حفاظت شده و منطقه آزاد وجود دارد به طوری که هر چه از عوامل انسانی و مدیریتی (فاصله از روستا ، فاصله از منابع آب و جاده) دور شویم ، بر میزان تنوع گونه ای و غنای گونه ای افزوده می شود. نتایج همچنین نشان می دهد حضور حیات وحش در مناطق حفاظت شده در تعدیل وضعیت مرتع موثر است ؛ و در شرایطی که فقط دام اهلی در مرتع حضور داشته وضعیت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک پس رونده بوده و تنوع گونه ای در حد پائینی است. در شرایطی که فقط حیات وحش در منطقه حضور داشته تنوع گونه ای بالاتر بوده و خصوصیات خاک مرتع در حد تعادل حفظ شده است ؛ ولی در شرایطی که حیات وحش در کنار دام اهلی بوده ، خصوصیات خاک روند پسرونده اما از نظر تنوع گونه ای بالاتر است. در نتیجه دام اهلی و حیات وحش در کنار یکدیگر در مراتع می تواند سبب افزایش تنوع گیاهی آن و در نتیجه افزایش پایداری آن اکوسیستم شود لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/b7b14e729449b5981726bddf4cddd5e4 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15340 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

بررسی تنوع گونه‌ای ماهیان حوضه رودخانه سیروان در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1391) / حسن‌خانی ، مهرداد، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه حسن‌خانی ، مهرداد، نویسنده عنوان : بررسی تنوع گونه‌ای ماهیان حوضه رودخانه سیروان در استان کردستان [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: مهرداد حسن‌خانی استاد راهنما: یزدان کیوانی استاد مشاور: نصرالله محبوبی صوفیانی ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1391 یادداشت موضوع: شیلات و ماهیگیری رشته: مهندسی منابع طبیعی - شیلات ـ بوم‌شناسی آبزیان شیلاتی شناسه افزوده : کیوانی ، یزدان، استاد راهنما محبوبی صوفیانی ، نصرالله، استاد مشاور توصیفگرها رود سیروان ، کردستان (استان) ، ماهی ، تنوع گونه ها ، کپورماهیان ، آزادماهیان ، گاوماهی ، Sirvan River, Kurdistan (province), fish, variety of species, carp, free fish, grampus چکیده : حوضه آبخیز سیروان با وسعت 7500 کیلومتر مربع، از پرآب‌ترین حوضه‌های ایران و کردستان محسوب می‌شود به طوری‌که 2/8 میلیارد مترمکعب آب‌های سطحی استان کردستان در این حوضه جریان دارد. مهمترین رودخانه این حوضه سیروان می‌باشد که مسیر اصلی این رود از طرف اسدآباد (استان همدان) و سنقر (استان کرمانشاه) بوده و بعد از پیوستن رودخانه‌های قشلاق، گاورود و مریوان نام سیروان به خود می‌گیرد و در نهایت به دجله و سپس به خلیج فارس می‌ریزد. تنوع گونه‌ای ماهیان حوضه سیروان در دو فصل بهار و تابستان مورد بررسی قرار گرفت. دوازده ایستگاه بر اساس تفاوت‌های ساختاری (طول، عرض، عمق و شدت جریان آب رودخانه)، محل تلاقی سرشاخه‌ها و میزان دخالت انسان (احداث سد، برداشت شن و ماسه و ...) انتخاب شد. نمونه‌برداری با استفاده از وسایل گوناگون صیادی (تورهای پره، پرتابی و ساچوک) انجام گرفت. نمونه‌های صید شده در فرمالین 10٪ تثبیت شده و سپس به آزمایشگاه منتقل شد. پس از یک هفته نمونه‌ها به الکل (اتانول 70%) منتقل شدند. جهت شناسایی مواردی از قبیل صفات شمارشی مانند تعداد فلس (روی خط جانبی، پایین خط جانبی، بالای خط جانبی)، تعداد شعاع باله‌ها، محل قرار گرفتن باله‌ها، فرم دهان مورد بررسی قرار گرفت و با کلیدهای شناسایی معتبر مقایسه شد. در مجموع 1454 نمونه ماهی صید و مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت که شامل 17 گونه متعلق به چهار خانواده کپورماهیان (Cyprinidae)، آزادماهیان (Salmonidae)، لوچ‌ماهیان (Nemacheilidae) و گاوماهیان (Gobiidae) بودند. فراوانی عددی نمونه و تعداد گونه‌ها در هر ایستگاه در دو فصل بهار و تابستان، دارای تفاوت معنی‌داری بود (P<0.05). خانواده کپورماهیان 98% از فراوانی کل نمونه‌ها را به خود اختصاص داد و دارای بیشترین پراکنش و تعداد گونه بود. از مجموع نمونه‌های شناسایی شده 97% بومی بودند. خانواده آزادماهیان کم‌ترین فراوانی عددی نمونه را داشتند. ایستگاه سد وحدت دارای بیشترین فراوانی عددی نمونه و ایستگاه نوسود دارای بیشترین تعداد گونه بود. کم‌ترین فراوانی عددی نمونه مربوط به ایستگاه هجیج و کم‌ترین تعداد گونه مربوط به ایستگاه پالنگان بود. بیشترین فراوانی عددی نمونه مربوط به Alburnus mossulensis و کم‌ترین فراوانی مربوط به Carassius auratus, Luciobarbus pectoralis و Oncorhynchus mykiss بود. شش گونه ماهی غیربومی صید شد که عبارتند ازCtenopharyngodon idella Carassius auratus, Rhinogobius similis, Hemiculter leucisculus, Pseudorasbora parva و Oncorhynchus mykiss. برای محاسبه غنای گونه‌ای از شاخص مارگالف، تنوع گونه‌ای از شاخص شانون وغالبیت گونه‌ای از شاخص سیمپسون استفاده گردید. تعداد گونه‌ها در فصل تابستان در بیشتر ایستگاه‌ها افزایش یافته بود به همین دلیل شاخص غنای گونه‌ای بین دو فصل در ایستگاه‌های مختلف دارای اختلاف معنی‌داری بود. بالاترین شاخص غنای گونه‌ای در ایستگاه بلبر، بالاترین شاخص تنوع گونه‌ای در ایستگاه سد وحدت در فصل تابستان و بالاترین شاخص غالبیت گونه‌ای در ایستگاه دیوزناو در فصل بهار بود. در این حوضه بیشتر عوامل تخریب اکوسیستم آب شیرین مشاهده شد، که از آن جمله می‌توان به تخریب بستر رودخانه (ایستگاه نوسود، ایستگاه قلعه‌جی، ایستگاه سد وحدت)، ورود گونه‌های غیربومی (سد وحدت)، احداث سد (ایستگاه نزار، ایستگاه کومائین، ایستگاه فقیه‌سلیمان، ایستگاه هجیج) و احداث کارگاه‌های پرورش ماهی (ایستگاه پالنگان، ایستگاه دیوزناو، ایستگاه نوسود) اشاره نمود. در این حوضه به علت تاثیر دخالت‌های بشر افزایش تعداد گونه از بالادست رودخانه به سمت پایین‌دست از نظم خاصی برخوردار نبود لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/214eae390fe593c39e75a58c9c6090b5 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15408 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

اثر تخریب اراضی بر زیستگاه خرس قهوه ای (Ursus arctos) در استان کردستان با استفاده از سنجش از دور و مدل های پراکنش گونه ای [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1397) / حسینی ، سیدپویا، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه حسینی ، سیدپویا، نویسنده عنوان : اثر تخریب اراضی بر زیستگاه خرس قهوه ای (Ursus arctos) در استان کردستان با استفاده از سنجش از دور و مدل های پراکنش گونه ای [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: سیدپویا حسینی استاد راهنما: رضا جعفری استاد راهنما: مصطفی ترکش اصفهانی استاد مشاور: جوزف سن استاد مشاور: محمودرضا همامی ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1397 یادداشت رشته: مهندسی منابع طبیعی - بیابان‌زدایی شناسه افزوده : جعفری ، رضا، استاد راهنما ترکش اصفهانی ، مصطفی، استاد راهنما سن ، جوزف، استاد مشاور همامی ، محمودرضا، استاد مشاور توصیفگرها تخریب زیستگاه ، خرس قهوه ای ، کردستان ، مکسنت ، سنجش از دور ، Habitat destruction, brown bear, Kurdistan, Maxnet, remote sensing چکیده : در دنیای امروز تخریب اراضی ناشی از فعالیت‌های انسان و تغییر کاربری‌ها، موجب افزایش نرخ آسیب به زیستگاه‌ها در قسمت‌های مختلف کره زمین شده است. تعیین و پیش‌بینی زیستگاه جانوران برای جلوگیری از کاهش ورود به حریم و تخریب آشیانه آن‌ها لازم و ضروری است. در استان کردستان خرس قهوه‌ای به دلایل مختلف همچون افزایش تخریب اراضی و محیطی و شکارهای غیرمجاز، از گونه‌های در معرض خطر می‌باشد. در این مطالعه، 40داده رخداد گونه خرس قهوه‌ای، داده‌های اقلیمی، مدل رقومی ارتفاع، لایه جاده‌ها، روستاها و رودخانه‌ها، در استان کردستان جمع‌آوری شد و به کمک مدل پیش‌بینی توزیع گونه‌ای حداکثر آنتروپی، آشیان اکولوژیکی این جانور پیش‌بینی و مورد ارزیابی قرار گرفت. تصاویر ماهواره‌ای چند زمانه مربوط به سنجنده TM از ماهواره لندست5 سال 1990 و سنجنده OLI ماهواره لندست 8 سال 2017 به منظور برآورد میزان تغییرات وارده بر اراضی و همچنین استخراج شاخص تفاضل پوشش گیاهی، مورد استفاده قرار گرفت. تصاویر مورد استفاده بعد از پیش‌پردازش، آشکارسازی و اعمال ترکیب رنگی کاذب، به کمک طبقه‌بندی نظارت شده به 7 کلاس سطوح آبی، مناطق شهری، اراضی کشاورزی و باغات، جنگلی، مرتعی، صخره‌ای و اراضی بایرکلاس‌بندی و صحت آن‌ها در سطح قوی تعیین شد. نتایج حاصل از جدول آنالیز مشارکت متغیرها و منحنی‌های پاسخ گونه به متغیرها، نشان داد که مطلوبیت زیستگاه با افزایش شاخص تفاضل پوشش گیاهی افزایش می‌یابد. میانگین دمای ماهانه در مطلوبترین بخش‌های زیستگاه، مناطق با دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد است. منحنی پاسخ گونه به فاصله از روستا نشان داد که با دور شدن از روستاها، و همچنین با افزایش شیب تا 30 درجه، مطلوبیت زیستگاه افزایش می‌یابد و در شیب‌های بیشتر مطلوبیت ثابت می‌ماند. آشکارسازی تغییرات بیانگر تخریب جنگل‌های واقع در منطقه مورد مطالعه در سال‌های 1990 تا 2017 و کاهش سطح آن به میزان 3395 هکتار، افزایش 2988 هکتاری سطح اراضی بایر، کاهش 459/9 هکتاری سطح مراتع و کاهش مساحت اراضی کشاورزی به میزان 2376 هکتار بود. مساحت مناطق مسکونی با افزایش 218 درصدی،1710/85 هکتار افزایش یافته است. سطوح آبی نیز به دلیل احداث دو سد گاران و آزاد و همچنین بخشی از سد داریان، افزایش 1531هکتاری داشته‌اند. مقایسه نتایج این تحقیق با پژوهش‌های پیشین، نشان می‌دهد که خرس قهوه‌ای مناطق با میانگین دمای ماهانه کمتر از 12 درجه سانتیگراد، با بارش حدود 400 میلی‌متر در فصل مرطوب، مناطق دور از روستاها و مناطق مسکونی، مناطق با پوشش گیاهی متراکم و با شیب‌های تند و بیشتر از 30 درجه را می‌پسندد. بعد از تهیه نقشه زیستگاه‌های بالقوه گونه و نقشه تخریب اراضی، نقشه و ماتریس تغییرات اراضی در درون زیستگاه‌های مطلوب گونه تهیه شد. این نقشه و ماتریس نشان داد که در زیستگاه‌های مطلوب گونه، 1586/43 هکتار از مساحت جنگل‌ها کاسته شده و به کاربری-های مرتع، بایر و کشاورزی تبدیل شده است و یا در زیر سد داریان دفن شده است. سد داریان همچنین باعث زیر آب رفتن4/3 هکتار از جنگل‌ها، 29/25 هکتار از اراضی کشاورزی و 89/82 هکتار از مراتع زیستگاه پتانسیل شده و کریدور زیستگاهی شاهوکوسالان را از بین برده است. مطابق نتایج این تحقیق سنجش از دور و مدل پراکنش گونه‌ای ابزار مناسبی برای برآورد میزان تخریب در زیستگاه گونه‌های گیاهی و جانوری می‌باشند لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/fba6cbad3c19ad09557e037a0f4746b1 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15597 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت

مکان‌یابی مناطق مستعد تغذیه آب‌های زیرزمینی از طریق کنترل رواناب‌ها با استفاده از GIS و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) (مطالعه موردی دشت قروه-کردستان) [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] (1394) / زارعی ، امیر، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه زارعی ، امیر، نویسنده عنوان : مکان‌یابی مناطق مستعد تغذیه آب‌های زیرزمینی از طریق کنترل رواناب‌ها با استفاده از GIS و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) (مطالعه موردی دشت قروه-کردستان) [پایان‌نامه کارشناسی ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: امیر زارعی استاد راهنما: جهانگیر عابدی کوپایی استاد مشاور: عیسی معروف‌پور ناشر: اصفهان : دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سال نشر : 1394 یادداشت موضوع: کشاورزی، عمومی و میان رشته ای رشته: مهندسی کشاورزی - مهندسی آب شناسه افزوده : عابدی کوپایی ، جهانگیر، استاد راهنما معروف‌پور ، عیسی، استاد مشاور توصیفگرها فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، قروه (کردستان) ، تغذیه مصنوعی ، ترکیب خطی وزنی ، مکان یابی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، منطق فازی ، آب زیرزمینی ، Hierarchical analysis process, Qorveh (Kurdistan), artificial nutrition, weighted linear combination, localization, geographic information system, fuzzy logic, underground water چکیده : سفره‌های آب زیرزمینی از مهم‌ترین منابع تأمین‌کننده آب شرب و کشاورزی هستند. این آب‌ها به دلیل برخی ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی نظیر ترکیبات شیمیایی و دمای به نسخه ثابت، ضریب آلودگی کمتر و عدم تبخیر به‌عنوان یک منبع قابل‌اتکا به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک محسوب می‌شوند. در دهه‌های اخیر افزایش روزافزون جمعیت، نیازهای انسانی و تغییر الگوهای مصرفی جوامع، برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب را بیش‌ازپیش ایجاب می‌کند. از راهکارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی می‌توان به جبران این منابع از طریق تغذیه مصنوعی و بهره‌برداری با توجه به ظرفیت آبخوان‌ها اشاره نمود. با توجه به بهره-برداری بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی، تغذیه مصنوعی و مکان‌یابی محل‌های مناسب برای اجرای چنین طرح‌هایی از اهمیت بالایی برخوردار است. منطقه موردمطالعه، در حوضه آبریز قروه به مساحت 17/232کیلومترمربع واقع‌شده است. هیدروگراف رسم شده برای آبخوان منطقه، حاکی از افت 9 متری سطح آب زیرزمینی دشت در طی سال‌های 1392-1383 می‌باشد. به همین دلیل مکان‌یابی مناطق مناسب برای اجرای تغذیه مصنوعی به‌منظور جلوگیری از افت بیشتر سطح آب، مدنظر قرارگرفته است. در این تحقیق که در دشت قروه در استان کردستان انجام‌شده، تعداد 11 معیار شیب، ضریب ذخیره، کاربری اراضی، ضخامت آبرفت غیراشباع، هدایت هیدرولیکی، فاصله از رودخانه، تراکم زهکشی، زمین‌شناسی، هدایت الکتریکی، قابلیت انتقال آبخوان و پوشش گیاهی موردبررسی قرار گرفت و مکان‌یابی برای اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی با استفاده از روش ترکیب وزنی خطی (WLC) و انواع عملگرهای بولین و فازی در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) مدل‌سازی شد. از میان عملگرهای فازی از دو عملگر FUZZY- PRODUCT وFUZZY- AND و از بین عملگرهای منطق بولین عملگر BOOLEAN-AND به دلیل حساسیت زیاد انتخاب شدند. نتایج حاصل از این مدل‌سازی با عملگر -AND BOOLEAN نشان داد که حدود69/82 کیلومترمربع از مساحت دشت (حدود 52/36 درصد مساحت دشت) برای انجام تغذیه مصنوعی مناسب تشخیص داده شد. مساحت مناطق مناسب برای انجام طرح‌های تغذیه مصنوعی توسط عملگرهای فازی FUZZY- PRODUCT وFUZZY- AND به ترتیب413/3 و 413/13 کیلومترمربع می‌باشد(468/1 و 776/5 درصد از کل مساحت دشت). روش دیگر مورداستفاده در این تحقیق‌، روش ترکیب وزنی-خطی(WLC)، می‌باشد. وزن‌های واردشده در این روش، توسط مدل AHP در نرم‌افزار Super Deisions استخراج شد. نتایج این روش نشان داد که حدود 54 کیلومترمربع از کل مساحت دشت برای انجام عمل تغذیه، خوب می‌باشد. مساحت مشترک به‌دست‌آمده از دو روش وزن دهی (WLC) و منطق بولین مقدار 35 کیلومترمربع می‌باشد که حدود15 درصد از کل دشت است. همچنین مساحت مشترک بین سه روش BOOLEAN-AND، WLC وFUZZY- AND حدود 34 هکتار می‌باشد و مساحت مشترک سه روش BOOLEAN-AND، WLC و FUZZY- PRODUCT حدود 7/16 هکتار می‌باشد لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/9965aae35fbb005e70b4cda972baf6d7 لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=15698 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت