نقش کردها در روابط سیاسی ایران و عثمانی (دوره صفویه) [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] (1394) / فروزان ، رحمت، نویسنده 

نوع مدرک: برنامه‌ها و فایلهای کامپیوتری سرشناسه فروزان ، رحمت، نویسنده عنوان : نقش کردها در روابط سیاسی ایران و عثمانی (دوره صفویه) [پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد] تکرار نام مولف : پدیدآور: سیدرحمت فروزان استاد راهنما: مسعود بیات استاد راهنما: خسرو کمالی سروستانی استاد مشاور: بهرام بهرامی ناشر: زنجان [ایران] : دانشگاه زنجان، دانشکده علوم انسانی سال نشر : 1394 یادداشت موضوع: تاریخ رشته: تاریخ - تاریخ ایران بعد از اسلام شناسه افزوده : بیات ، مسعود، استاد راهنما کمالی سروستانی ، خسرو، استاد راهنما بهرامی ، بهرام، استاد مشاور موضوع‌ها : اصفا روابط بین‌المللی ؛ International relations توصیفگرها تسنن ، تشیع ، دوره زمانی ، صفویان ، عثمانیان ، کردها ، گرایش مذهبی ، ایران ، روابط بین المللی ، ژئوپولیتیک ، سیاست خارجی ، Sunnism , Shiism , Time Period , Safavids , Ottomans , Kurds , Religious Trend , Iran , International relations , Geopolitics , Foreign Policy چکیده : کردستان در طول تاریخ به دلیل موقعیت جغرافیایی آن در خاورمیانه نقش یک پل ارتباطی بین آسیا و اروپا را داشته است. کردستان چه در زمان باستان، که در سر حدات دو امپراطوری ایران و روم قرار داشت و چه در دوران بعد از باستان(پس از ورود اسلام به ایران تا کنون) از اهمیت و استراتژی خاصی برای ایران و کشورهای هم جوار آن بر خوردار بوده است. به ویژه در دوره مورد بحث به دنبال ظهور سلسله صفوی و رسمی شدن مذهب تشیع در ایران که در جوار دو حکومت مقتدر سنی مذهب اوزبکان در شرق و عثمانی در غرب کردستان برای دو کشور ایران و عثمانی بیشتر از گذشته اهمیت داشت. و از آن جایی که هیچ کدام از دو قدرت ایران شیعه و عثمانی سنی مذهب تحمل وجود دیگری را نداشته و در صدد نابودی و شکست یکدیگر بودند حکام و امارات کردستان به دلیل قرار گرفتن در سرحدات و مرزهای دو کشور اهمیت بسزایی برای دو کشور داشت. در این تحقیق نقش کردها در روابط سیاسی دو کشور ایران و عثمانی دوره صفوی (907-1135ه.ق) و موقعیت جغرافیایی کردستان که در ابتدا از گستردگی بیشتری نسبت به انتهای حکومت صفوی برخوردار بوده است، همچنین، نظام اداری کردستان که در آن دوره، برخی از آنان به صورت والی نشین و برخی دیگر به صورت بیگلربیگی اداره می شدند مورد بررسی قرار گرفته‌اند. با ضعف و قدرت شاهان صفوی و سلاطین عثمانی نحوه روابط امرا و حکام کردستان نیز تغییر کرده است و این تغییرات کنش-ها و واکنش‌هایی را بین حکام و امرای کرد از یک طرف و شاهان و سلاطین از طرف دیگر را در پی داشته است. این برخوردها، تنش‌های بزرگ‌تری را بین دو کشور ایران و عثمانی بوجود آورده است. حکام و امرای کرد در ایجاد تنش‌ها و جنگ‌های میان دو کشور بر اساس مستندات تاریخی نقش مهمی داشته‌اند. برخی از حکام و امرای سرحدی کردستان به دنبال مصالح و منافع ایل و امارت خود و یا به لحاظ گرایش‌های مذهبی، رفت و آمد‌هایی میان دربارهای دو کشور داشته‌اند و با این رفت و آمدها مشکلات، نا امنی‌ها و جنگ‌هایی را میان دو کشور به وجود آورده‌اند.کردها در صف بندی‌های سیاسی میان صفویان و عثمانی به لحاظ ملیتی و زبانی ایرانی بوده ولی به جهت اشتراک مذهب گاهی اوقات همسویی‌هایی با سلاطین عثمانی داشته‌اند. در حقیقت هر دو حکومت صفوی و عثمانی برای رسیدن به مقاصد و اهداف خود امرا، ایلات و عشایر کرد را به جان هم می‌انداختند و از آنان به نفع خود بهره می‌بردند لینک فایل دیجیتالی : https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/bf6896124e83738dee200e6604701a7b لینک ثابت رکورد: ../opac/index.php?lvl=record_display&id=14425 زبان مدرک : فارسی

 فهرست موجودی مدرک

شماره ثبت	شماره بازیابی	نام عام مواد	محل نگهداری	بخش	وضعیت ثبت	وضعیت امانت
فاقد شماره ثبت